مقالات روانشناسی

اين پژوهش با هدف تعيين رابطه رضايت از زندگي با طرحواره هاي ناسازگار اوليه در دانشجويان اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري دانشجويان دانشگاههاي شهر بابل بودند که از بين آنها 300 نفر از رشته هاي مختلف (150 دختر و 150 پسر) به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اوليه (SF-YSQ) (يانگ، 2005) و پرسشنامه رضايت از زندگي (داينر و همکاران، 1985) بود. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون چندگانه (شيوه گام به گام) و آزمون t گروههاي مستقل تحليل شد. يافته ها نشان داد بين محروميت هيجاني، انزواي اجتماعي، نقص / شرم، شکست، وابستگي/ بي کفايتي، آسيب پذيري نسبت به ضرر يا بيماري، اطاعت، از خودگذشتگي، بازداري هيجاني، معيارهاي سرسختانه / عيب جويي افراطي، خويشتن داري و خودانضباط ناکافي با رضايت از زندگي رابطه منفي معنادار وجود دارد (P<0.05 و P<0.01). تحليل رگرسيون نشان داد محروميت هيجاني، نقص/ شرم و وابستگي/ بي کفايتي با رضايت از زندگي داراي رابطه چندگانه معنادار هستند (P<0.01). آزمون t گروههاي مستقل نشان داد بين دانشجويان دختر و پسر در خرده مقياس هاي بي اعتمادي/ بدرفتاري، شکست، آسيب پذيري نسبت به ضرر يا بيماري و معيارهاي سرسختانه / عيب جويي افراطي تفاوت معناداري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ