پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 8 اردیبهشت 1391 9:32 PM
| 1 : دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي تابستان 1390; 12(44):3-12. |
| تاثير آموزش هوش هيجاني و مهارت هاي زندگي بر سازگاري زناشويي زوج هاي جوان |
| يارمحمديان احمد*,هاشمي نازنين,عسگري كريم |
| * اصفهان، خيابان هزارجريب، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم تربيتي و روان شناسي، گروه روان شناسي |
|
اين پژوهش با هدف تعيين تاثير آموزش هوش هيجاني و مهارت هاي زندگي بر سازگاري زناشويي زوج هاي جوان اجرا شد. پژوهش از نوع شبه آزمايشي سه گروهي (دو گروه آزمايش و يک گروه گواه) با پيش آزمون و پس آزمون و جامعه آماري شامل زوج هاي شرکت کننده در کارگاههاي آموزشي يک فرهنگسرا بود. تعداد 60 نفر (20 نفر گروه آموزش هوش هيجاني، 20 نفر گروه آموزش مهارت هاي زندگي و 20 نفر گروه گواه) به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و از طريق گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي و يک گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهاي سنجش، شامل آزمون سازگاري زناشويي (اسپانير، 1976) و پرسشنامه جمعيت شناختي محقق ساخته بود. داده ها از طريق تحليل کوواريانس تحليل شد. يافته ها نشان داد که آموزش مهارت هاي زندگي و هوش هيجاني تاثير معناداري بر سازگاري زناشويي و مولفه هاي آن (رضايت دوتايي، توافق دوتايي، همبستگي دوتايي و بيان محبت آميز) در زوج هاي جوان دارد (P<0.01). همچنين در سازگاري زناشويي کلي، توافق دو نفري و ابراز محبت دو گروه آموزش مهارت هاي زندگي و آموزش هوش هيجاني با يکديگر تفاوت معنادار نداشتند (P>0.05)، ولي در رضايت زناشويي و همبستگي دو نفري بين دو گروه آموزش مهارت هاي زندگي و آموزش هوش هيجاني تفاوت معناداري به دست آمد (P<0.01). |
| كليد واژه: مهارت هاي زندگي، هوش هيجاني، سازگاري زناشويي، زوج هاي جوان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
