مقالات روانشناسی

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ميان رضايت از زندگي، سبک مساله گشايي و نگرش مذهبي با سلامت رواني مي باشد. براي اين منظور از ميان مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره دانشگاه تهران دانشجوياني که از سوي روانپزشک تشخيص اختلالات اضطرابي و يا خلقي دريافت داشتند به روش نمونه گيري در دسترس 85 نفر انتخاب و چهار پرسشنامه رضايت زماني از زندگي، سبک مساله گشايي، نگرش مذهبي و سلامتي عمومي- 28 گويه اي را تکميل کردند. نمونه سالم از دانشجويان دانشگاه تهران با روش همتاسازي انتخاب و چهار پرسشنامه را تکميل نمودند. داده هاي حاصله از طريق تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) و رگرسيون چندگانه با روش گام به گام مورد تحليل قرار گرفت.
دانشجويان سالم در مقايسه با دانشجويان بيمار از رضايت بالاتر نسبت به زندگي (P<0.01)، سبک مقابله اي انطباق تر (P<0.01) و نگرش هاي مذهبي قوي تر (P<0.05) برخوردارند. دانشجويان دختر از رضايت بالاتر نسبت به زندگي و گرايشات مذهبي قوي تر برخوردارند (P<0.01). دانشجويان دختر و پسر بيمار در مقايسه با دانشجويان سالم زودتر احساس درماندگي مي کنند، از زندگي ناراضي تر هستند و گرايشات مذهبي ضعيف تري دارند (P<0.01). سبک مساله گشايي به ويژه مقياس درماندگي، بالاتري قدرت پيش بيني سلامت رواني رواني را دارند (P<0.01). نتيجه اينکه سبک مساله گشايي، رضايت از زندگي و نگرش مذهبي در تعديل و تضعف استرس زندگي دانشجويي تاثير معني دار مي گذارند.

 نسخه قابل چاپ