مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس خودارزشيابي هاي مرکزي ساخته جاج، ارز، بونو و تئورسن (2003) انجام شد. بدين منظور219 نفر از کارکنان دانشگاه هاي شهيد چمران و علوم پزشکي اهواز به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند و پرسشنامه هاي پژوهش را تکميل کردند. بررسي همساني دروني سوالات پرسشنامه با روش آلفاي کرونباخ و همبستگي هر سوال با نمره کل آزمون نشان داد اين مقياس از پايايي قابل قبولي برخوردار است. به منظور بررسي اعتبار (روايي) مقياس خودارزشيابي هاي مرکزي از چند روش استفاده شد. اول) تحليل عامل اکتشافي با روش مولفه هاي اصلي و چرخش واريماکس، مطابق با انتظار نشان داد که چهار صفت عزت نفس، خودکارآمدي تعميم يافته، جايگاه مهار و عصبيت از يک عامل تحت عنوان خودارزشيابي هاي مرکزي تشکيل مي شوند. دوم) تحليل عامل تاييدي نشان داد به استثناي يکي از ماده ها، ساير ماده هاي اين مقياس به طور معني دار روي يک عامل بار گذاشتند. سوم) نتايج حاصل از بررسي اعتبار همگرا نشان داد مقياس خودارزشيابي هاي مرکزي با مقياس هاي عزت نفس، جايگاه مهار و خودکارآمدي تعميم يافته رابطه مثبت و با مقياس ويژگي شخصيتي عصبيت رابطه منفي داشت. چهارم) نتايج حاصل از اعتبار تجربي نشان داد مقياس خود ارزشيابي هاي مرکزي با ملاک مهم خشنودي شغلي رابطه دارد. پنجم) نتايج حاصل از اعتبار افزايشي با استفاده از تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نشان داد مقياس خود ارزشيابي هاي مرکزي وراي اثر عامل خودارزشيابي هاي مرکزي و چهار صفت مرکزي، خشنودي شغلي را پيش بيني کرد. در مجموع يافته هاي تحقيق نشان دادند که مقياس خود ارزشيابي هاي مرکزي همسان با پژوهش هاي انجام شده در غرب از يک عامل تشکيل شده است و از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار است. در نتيجه از آن مي توان براي سنجش اين سازه در کارکنان ايراني استفاده کرد.