دانلود مقالات سرامیک

ماهيت ساختاري و ريزساختاري نانو رس هاي مصرفي در كامپوزيت ها و نانو كامپوزيت ها اثر تعيين كننده اي بر خواص نهايي سيستم دارد. نتايج مطالعات انجام شده در زمينه ساخت نانوكامپوزيت هاي پليمري نشان داده است كه خواص مكانيكي آنها علاوه بر خلوص نانورس، به ميزان سازگاري آن و رزين مصرفي در نانوكامپوزيت بستگي دارد. از آنجايي كه دستيابي به ساختار پرپرشده (اكسفليت) نانورس در بستر رزين بعلت تفاوت ماهيت آلي رزين و ماهيت معدني نانورس امكانپذير نيست لازم بود تا پس از خالص سازي نانورس، اصلاح آن با استفاده از مواد آلي مورد بررسي قرار گيرد. به اين منظور پس از خالص سازي بنتونيت، توليد رس بر پايه مواد آلي و مطالعه متغيرهاي موثر بر آن در مقياس آزمايشگاهي مورد توجه قرار گرفت. براي مطالعات ساختاري و فازي نمون هها از SEM و تفرق اشعه X كمك گرفته شد. مطالعات ساختاري نمون هها با كمك تفرق اشعه X نشان داد كه با افزايش درصد ماده سازگار كننده آلي از 10 به 40 درصد فاصله لايه اي نانورس از 12.43 آنگستروم (1.243 نانومتر) در حالت سازگار نشده به 20.43 آنگستروم (2.043 نانومتر) در حالت سازگار شده افزايش مي يابد. همچنين موقعيت پيك 001 به مقدارهاي  2qكمتر تغيير پيدا مي كند يعني از 2q حدود 7^o در حالت اصلاح نشده به 2q حدود 4.5^o در حالت اصلاح شده كاهش م ييابد. نتايج حاصل ازXRD  نشان داد كه مقدار 40درصد وزني ماده اصلاح كننده بعنوان درصد بهينه و مدت زمان 3 ساعت نيز بعنوان زمان بهينه جهت فرايند اصلاح نانورس و رسيدن به حداكثر فاصله بين لاي هاي (20.43Å) مي باشد.