دانلود مقالات سرامیک

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر سنگدانه پرليت و افزودني سيليكافيوم بر ويژگي هايي چون استحكام فشاري، چگالي، وريزساختار چند نوع بتن سبك مي باشد. فعاليت هاي آزمايشگاهي در سه مرحله و توسط مواد اوليه اي همچون پرليت منبسط، ماسه، سيمان پرتلند، افزودني سيليكافيوم و ابر روان كننده بر پايه پلي نفتالن و آب انجام شده است. در مرحله اول آزمايش ها مواردي چون جذب آب، چگالي اشباع با آب ماسه و پرليت منبسط شده و همچنين چگالي سيمان پرتلند اندازه گيري شده است. در مرحله دوم با توجه به نتايج مرحله پيش و با استفاده از مو اد اوليه پرليت، ماسه، سيمان پرتلند و آب، چند نوع بتن سبك با چگالي هاي 1.2، 1.5 و  g/cm³ 1.8ساخته شد. در نمونه هاي ساخته شده از سيمان با عيارهاي (مقدار سيمان در يك مترمكعب بتن) 300، 350 و 400 استفاده شد. نمونه ها پس از ساخت، در آب عمل آوري شده و در سنين 7 و 28 روز تحت آزمايش استحكام فشاري قرار گرفتند. در مرحله بعد، به نمونه هايي كه بالاترين استحكام را داشتند مقادير 3%، 6% و 9% وزني سيمان، سيليكافيوم و 1.5% وزني سيمان ابر روان كننده اضافه كرده و همانند مرحله اول پس از عمل آوري در آب، در سنين 7 و 28 روز تحت آزمايش استحكام فشاري قرار گرفتند. بررسي هاي انجام شده بعدي شامل مشاهده ريزساختاري نمونه ها به كمك ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) مي باشد. نتايج نشان ميدهند كه با افزودن سنگدانه منبسط شده پرليت، چگالي بتن سبك و استحكام آن كاهش و با افزايش سيليكافيوم (تا 9% وزني سيمان) استحكام افزايش مي يابد. با افزايش سيليكافيوم، زمينه سيماني متراكم تر شده و ساختار يكنواخت تري به دست مي آيد. سيليكافيوم به عنوان عامل پر كننده در مرز بين فاز سيماني و سنگدانه هاي پرليت قرار گرفته و در كاهش تخلخل فاز سيماني اثر بسزايي دارد، همچنين سيليكافيوم با هيدروكسيد كلسيم ناشي از آبگيري سيمان واكنش كرده و سيليكات كلسيم آبدار تشكيل مي دهد كه اين فاز از عوامل ايجاد مقاومت در بتن است. در بررسي مسير رشد ترك ها مشاهده شد كه مسير گسترش ترك ها به طرف دانه هاي پرليت است و ترك ها از مرز دانه هاي ماسه با فاز سيماني عبور مي كنند بدين ترتيب پرليت عامل تضعيف و ماسه عامل تقويت استحكام فاز زمينه شناخته شد.