دانلود مقالات مهندسی ارزش

نگرش مديريت سنتي در مطالعات بهبود محصول، مبتني بر رويكرد اجزا - محور بوده است. در اين رويكرد كليه فرآيندهاي توليد اجزا مورد بازبيني واقع شده و مديريت بهبود در قالب «صرف هزينه متناسب با اجزا» معنا مي يافت. در معماري مديريت نوين «دستيابي به كاركردهاي مورد انتظار با صرف كمترين هزينه» را ارزش ناميده اند. در مفهوم اين تعريف، روح رويكرد كاركرد - محور و ضرورت ايجاد تعادل بين كاركردهاي كسب شده و منابع مصرف شده نهفته است. در اين رويكرد كليه كاركردهاي يك محصول مورد تحليل واقع شده و مديريت بهبود در قالب بازآفريني معنا مييابد. از آنجا كه در مديريت نوين، شناسايي و حذف موداها - هر آنچه كه منابع را صرف نموده ولي ارزش جديدي توليد نمي كند- يك ضرورت بنيادين است و شناسايي هزينه كاركردها موضوعي حايز اهميت ميباشد؛ در اين مقاله روش توزيع هزينه يك محصول بر روي كاركردهاي آن مورد توجه قرار گرفته است. اين مقاله در قالب يك مورد نمونه، روش تخصيص هزينه اجزا گاردريل به كاركردهاي آن ارايه كرده است