مقالات مربوط به بحران آب

تغييرات مکاني بارندگي اثرات متنوعي بر مديريت منابع آب در سطح يک حوزه و يا در سطح ملي دارد. بررسي تغييرات مکاني پارامترهاي مختلف مانند بارندگي در تخمين ميزان خطاي بيلان آبي و فرآيندهاي تصميم گيري بسيار مهم ميباشد. روشهاي ميانيابي زمين آماري با در نظر گرفتن همبستگي مکاني بين مشاهدات، معمولا تخمينهاي مناسبي را ارايه ميدهند. در اين مطالعه از داده هاي حداکثر بارش 24 ساعته 27 ايستگاه بارانسنجي در ناحيه جلگهاي استان گلستان استفاده شد. روش هاي مورد استفاده کريجينگ معمولي، کوکريجينگ و ميانگين متحرك وزني ميباشد. براي ارزيابي روشها، از تکنيک ارزيابي متقابل استفاده شد. بررسي آماري داده ها نشان داد بارش زمستان کمترين ضريب تغييرات را در بين بازه هاي زماني ديگر دارد. نتايج بررسي زمين آماري همبستگي مکاني بالايي را براي داده هاي مورد مطالعه نشان داد. بهترين مدل نيم تغيير نماي برازش داده شده براي تمامي دوره هاي زماني، مدل کروي بوده است. ارزيابي روشها نشان داد که روش کوکريجينگ با استفاده از متغير کمکي ارتفاع براي تمامي دوره ها به غير از فصل زمستان بهترين روش ميانيابي مي باشد. همچنين با توجه به نقشه هاي همتراز بارش، در کليه دوره ها کمترين بارش در نواحي شمالي استان روي داده است.