مقالات مربوط به بحران آب

با پيدايش طلاي سياه (نفت) و پيشرفت دنياي صنعتي هر روز بر جمعيت شهرها افزوده ميشود و اين افزايش باعث متصاعد شدن ميليونها تن گازهاي گلخانه اي به جو شده. نياکان ما براي همزيستي با طبيعت و اين سرزمين گرم و خشک تلاش فراواني نمودند و با احداث قنات هايي به طول 70 کيلومتر توانستند قرنها با کمال آرامش زندگي کنند، اما ما فرزندان عصر تکنولوژي به سنت هاي گذشته پشت پا زده و با تلمبه هاي ساخت غرب ميراث گرانبار چندين هزار ساله پدرانمان را نزديک به دو دهه بر باد داديم. برداشت بي حساب از سفره هاي آب زير زميني و رعايت نکردن حريم مصافتي بين دو چاه باعث شده که سفره هاي آب زير زميني خالي شود و چاه هايي که در سالهاي 1365 فقط 19 متر عمق داشته اند امروز به 180 تا 250 متر برسد. هنوز هم دير نشده اگر به فکر چاره باشيم و درست مصرف کنيم مي توانيم سالها با آرامش در اين سرزمين نيمه خشک زندگي کنيم، ولي اگر به روند کنوني ادامه بدهيم آينده اي بسيار تيره در پيش رو خواهيم داشت. براي مثال شهرستان داراب براي 10 تا 15 سال آينده آب مصرف نموده است که اگر چاره انديشي نشود در سال 1420 داراب به کويري خشک و بي آب تبديل خواهد شد.