دانلود مقالات علوم زمين

آلومينيوم از فراوان ترين عناصر پوسته زمين است که ميزان آب به 7 درصد کل عناصر مي رسد. آلومينيوم يون پيچيده اي است که فرم شيميايي و عمل بيولوژيک پيچيده اي دارد و در خاک هاي خنثي يا خاک هايي با اسيديته ضعيف به شکل اکسيد يا آلومينوسيليکات غير قابل حل وجود دارد. با کاهش PH خاک انحلال پذيري اين يون افزايش مي يابد و از طريق ريش جذب مي شود و بدين ترتيب بر رشد گياهان تاثير مي گذارد. در واقع، آلومينيوم مهم ترين عامل محدود کننده رشد به خصوص رشد ريشه در خاک هاي اسيدي شناخته شده است. تقريبا 40-30 درصد از زمين هاي قابل کشت را خاک هاي اسيدي تشکيل مي دهند. علاوه بر اين اسيديته خاک به علت مشکلات زيست محيطي نظير باران هاي اسيدي در حال افزايش است به همين دليل توجه به سميت آلومينيوم و تاثير آن در کاهش بازده توليد محصولات کشاورزي از اهميت ويژه اي برخوردار است. در بسياري از تحقيقات گذشته تاثير آلومينيوم در کوتاه مدت نشان داده شده است. همچنين آزمايش هاي متعددي نشان داده است که آلومينيوم در ابتدا وارد راس ريشه مي شود و غالبا در آپوپلاست جاي مي گيرد. در واقع آپوپلاست با داشتن ماتريکس پکتيني با شارژ منفي مهم ترين محل اتصال آلومينيوم است. اين تحقيق به منظور شناسايي هر چه بيش تر تاثير آلومينيوم بر پلي ساکاريدهاي ديواره سلول هاي توتون انجام گرفت. بدين منظور سلول هاي توتون موجود در محيط کشت تعليقي LS با غلظت هاي مختلف آلومينيوم (30 و 60 ميکرومولار) تيمار داده شدند. پس از 24 ساعت سلول ها برداشت شدند و سپس ديواره سلولي جداسازي شد و اجزا مختلف پلي ساکاريدي ديواره شامل سلولز، پکتين، همي سلولز A و B استخراج و ميزان آن ها اندازه گيري شد. همچنين درصد زنده بودن سلول ها، ميزان جذب آلومينيوم توسط سلول ها و ميزان رشد آن ها بررسي شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که تيمار با آلومينيوم منجر به افزايش همي سلولز A و پکتين در سلول هاي توتون شد. اما اثر کاهشي بر مقدار همي سلولز B مشاهده شد. ميزان سلولز نيز در حضور 30 ميکرومولار از آلومينيوم کاهش ولي در حضور 60 ميکرومولار از آلومينيوم افزايش يافت. همچنين در تيمار با آلومينيوم کاهش رشد و کاهش وزن ديواره مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ