دانلود مقالات علوم زمين

جزيره قشم، بزرگترين جزيره خليج فارس در منتهي اليه خاوري رشته کوه زاگرس، به موازات ساحل قرار داشته و جزئي از زاگرس چين خورده و زير پهنه بندرعباس است. واحد هاي چينه نگاري موجود در اين جزيره شامل سري هرمز، سازند ميشان، سازند آغاجاري و نهشته هاي کواترنري است. پادگانه هاي آهکي دريايي بخش مهمي از مجموعه رسوبات منتسب به کواترنري بوده که معرف تغييرات نسبي سطح آب درياي خليج فارس در پليستوسن و هلوسن هستند. با برداشت 40 نمونه از اين نهشته ها و مطالعه سنگ نگاري، 10 ريزرخساره کربناته، مادستون، وکستون حاوي فرامينيفرهاي بنتيک، پکستون حاوي اويستر، مادستون بيوکلاستي، وکستون بيوکلاستي، پکستون بيوکلاستي، پکستون تا گرين استون بيوکلاستي، پکستون اووليتي، پکستون اينتراکلاستي و پکستون بيوکلاست ماسه اي متعلق به 5 زير محيط رسوبي پهنه فراکشندي، بين کشندي، لاگون، سد و کانال هاي جزرومدي شناسايي شده است. بر اساس تجزيه و تحليل ريزرخساره ها شرايط محيطي رمپ داخلي با فراواني کانال هاي جزرومدي براي اين پادگانه ها معرفي گرديد. کاني هاي متشکله اين پادگانه ها شامل کلسيت، کوارتز، پلاژيوکلاز، هاليت و کاني هاي رسي (ايليت و کلريت) است. مجموعه کاني هاي فوق نشان دهنده ورود رسوبات از خشکي توسط جريان هاي رودخانه اي و توزيع توسط جريان هاي دريايي هستند. مطالعات ژئوشيمي پادگانه هاي آهکي دريايي جزيره قشم بيانگر ميزان شوري پايين، شرايط نيمه احيايي تا احيايي در هنگام رشد گونه هاي زيستي (مرجان ها، دوکفه اي ها، بريوزوا) تشکيل دهنده اين پادگانه ها و ترکيب اوليه کلسيت زيستي پرمنيزيم اين نهشته ها بوده است.

 نسخه قابل چاپ