دانلود مقالات علوم زمين

سازند ايلام (سانتونين-کامپانين) که يکي از سنگ مخزن هاي نفتي در حوضه زاگرس است، از رخساره هاي کربناته تشکيل شده است. در اين مطالعه در دو برش سطح الارضي (در تاقديس کبيرکوه و تاقديس پيون) و يک برش تحت الارضي (چاه دانان- a) مجموعا 6 ميکروفاسيس تشخيص داده شده است. اين ميکروفاسيس ها در محيط لاگون تا درياي عميق ته نشين شده اند. تعداد 446 مقطع نازک از اين سازند مورد مطالعه پتروگرافي و تعداد 93 نمونه مورد آناليز ژئوشيميايي قرار گرفته است. بر اساس مقدار عناصر اصلي و فرعي و ايزوتوپ هاي اكسيژن و كربن در نمونه هاي سازند ايلام و مقايسه آنها با نتايجي که توسط محققين مختلف براي تركيب کاني شناسي آراگونيتي و کلسيتي ارائه شده است، کاني شناسي اوليه مخلوط آراگونيت و کلسيت در مقاطع مورد مطالعه در سازند ايلام تعيين شده است. ايزوتوپ هاي اکسيژن و کربن همچنين نشان مي دهند که اين کربنات ها عمدتا تحت تاثير فرايندهاي دياژنز متائوريکي قرار داشته اند. دماي قديمه آب دريا در زمان ته نشست کربنات هاي سازند ايلام با استفاده از سنگين ترين نمونه ايزوتوپ اكسيژن (%-3.60 PDB)، در حدود 28 درجه سانتيگراد محاسبه شده است. مقادير عناصر اصلي، فرعي و ايزوتوپي در کربنات ها به مينرالوژي آن ها وابسته بوده و مينرالوژي نيز به نوبه خود تحت تاثير فرايندهاي دياژنزي تغيير مي يابد. با مطالعات پتروگرافي به تنهايي نمي توان به مينرالوژي اوليه کربنات ها و نوع فرايندهاي دياژنزي حاکم بر آن ها پي برد، در نتيجه بايد از مطالعات عنصري و ايزوتوپي به عنوان مکمل مطالعات پتروگرافي ياري جست. کاني هاي مختلف کربناته در شرايط دما، شوري و نسبت هاي مختلف Ca/Mg تشکيل مي شوند. همچنين علاوه بر تغييرات عناصر اصلي (Ca, Mg)، عناصرفرعي (Mn, Fe, Na, Sr) و ايزوتوپ هاي اکسيژن و کربن نيز در آن ها تغيير مي يابد.