سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه بين‌الملل: احاديث و گفتارهای ائمه بزرگوار ما همچون سخن معروف «هيهات منا الذله» از امام حسين(ع) و نيز افكار و انديشه‌های رهبران دينی، خطوط كلی ادبيات مقاومت سيدحسن نصرالله، دبيركل جنبش حزب‌الله لبنان را ترسيم می‌كنند.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، «آرش عابدی»، كارشناس ارشد حقوق بين‌الملل، با ارائه مقاله‌ای با عنوان «جايگاه و ابعاد شخصيتی سيدحسن نصرالله در مقاومت و آموزه‌های دينی» كه به‌صورت اختصاصی در اختيار خبرگزاری ايكنا قرار داد، با بيان اين مطلب گفت: سيدحسن نصرالله عاشورای سال گذشته در حالی كه رژيم صهيونيستی وی را به قتل تهديد كرد، موضعی اتخاذ كرد كه چيزی جز بيان موضع امام حسين(ع) در برابر ابن‌زياد به ذهن آدمی خطور نمی‌كند، وی خطاب به اسرائيل گفت «أبالقتل تهددنی يابن الطلقاء القتل لنا عادة وكرامتنا من الله الشهادة: آيا مرا به مرگ تهديد می كنی؟ كشته‌شدن عادت ماست و شهادت برای ما كرامتی اسوی خداوند است».

در اين مقاله آمده است: منابع مهم شكل‌دهنده فرهنگ مقاومت، روايت‌ها و احاديث ائمه بزرگوار ما هستند كه در كنار قرآن كريم برای ما منبع معرفتی مهمی به شمار می‌آيند و در حقيقت، منش و فرهنگ سيدحسن نصرالله مبتنی بر آموزه‌های قرآن كريم است و اصول اوليه و بنيان آن را از آياتی همچون «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ »،(انفال/60) (و هر چه در توان داريد از نيرو و اسب‌هاى آماده بسيج كنيد تا با اين دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانيد)، «اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى»،(طه /24) (به سوى فرعون برو كه او به سركشى برخاسته) می‌توان استنباط كرد.

نگارنده مقاله با طرح پرسشی مبنی بر اين‌كه آيا باصداقت‌تر و بااخلاص‌تر از اين راه(خط مقاومت) و اين خط‌مشی كه انسان در راه آن همه چيز خود را فدا می‌كند تا در مقابل ظلم و ستم و استكبار و زور «نه» بگويد و مانع از تبديل خلافت اسلامی به سلطنت شود، چيز ديگری وجود دارد؟! می‌نويسد: اين راه و خط‌مشی را ائمه بزرگوار ما و شخصيت‌های شيعی ادامه داده‌اند و امام خمينی(ره) نيز برای نجات ايران از دست طغيانگران و ظالمان، اين راه و روش را ادامه داده‌اند. احاديث و گفتارهای مهمی كه از ائمه ما مانند سخن معروف «هيهات منا الذله» كه امام حسين (ع) آن را برای ما به ارث گذاشته است و نيز افكار و انديشه‌های رهبران دينی خطوط كلی ادبيات مقاومت را ترسيم می‌كنند.

سيدحسن نصرالله از دانش‌آموختگان مكتب فكری و مبارزه‌طلبی امام خمينی (ره) بود، رهبری كه از نظر فكری، فرهنگی، دينی و سياسی در انديشه مسلمانان تغييری شگرف برجای گذاشت و پس از رحلت امام خمينی(ره)، حضرت آيت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی) به الگويی برای سيدحسن نصرالله تبديل شد و مقام معظم رهبری با توجه به شايستگی دبيركل حزب‌الله، وی را به‌عنوان نماينده خود در لبنان تعيين كرد. پيروی از خط امام(ره) و مقام معظم رهبری باعث شد، بسياری از صاحب‌نظران راز موفقيت سيدحسن نصرالله را عبر‌ت‌گرفتن از انقلاب و تبعيت از ولايت فقيه بدانند.

پدر سيدحسن نصرالله نقل كرده است كه وی در حالی كه تنها چهار سالش بود، وارد مدرسه شد و 9 سال داشت كه روزانه صد صفحه از كتاب‌های سياسی و اسلامی را مطالعه می‌كرد و در دوران تحصيل بر هم‌شاگردی‌های خود برتری داشت، سيدحسن نصرالله صبح به مدرسه می‌رفت و عصر در حوزه علميه به يادگيری علوم دينی مشغول می‌شد، وی از همان كودكی به نهضت امام حسين(ع) علاقه خاصی داشت و با ادباء و شعرا دائماً در ارتباط بود.

پيروی خالصانه سيدحسن نصرالله از خط امام خمينی(ره) به دو دليل بود، نخست اين كه امام (ره) مرجعی عالی‌قدر و ولی امر مسلمين جهان بود و طبق توصيه‌های ائمه معصومين(عليهم‌السلام) اطاعت از ولی امر برای همه مسلمانان به‌ويژه شيعيان واجب است و دوم اين كه دبيركل حزب‌الله لبنان، امام(ره) را الگوی خود می‌دانست و پيروزی انقلاب اسلامی ايران به رهبری امام خمينی(ره) در روح و جان سيدحسن نصرالله تأثيری عميق بر جای گذاشت و عزم و اراده وی برای جهاد با استعمار، استكبار و اشغالگران را تقويت كرد.

سيد‌حسن نصرالله به دليل شور و اشتياق وافر خود نسبت به آموختن علوم حوزوی، قبل از تكميل تحصيلات آكادميك، وارد حوزه علميه نجف شد و مرحله مقدماتی دروس حوزوی را با اشتياق پشت سر نهاد و به دليل شرايط حاكم در آن زمان دوباره به لبنان بازگشت و در حوزه علميه امام منتظر(عج) مشغول تحصيل شد، وی در عين حال كه خيلی زود به صفوف مقاومت پيوست، از دروس اجتهادی نيز غافل نبود و در مسائل دينی، اجتماعی، اخلاقی و سياسی دانشمند و پژوهشگری توانا بود.

سيدحسن نصرالله پرورش يافته‌ی محيطی دينی است؛ فضايی كه باعث شد با فرهنگ مبارزه‌طلبی آشنا شود، وی به يكی از ستون‌های جنبش امل لبنان تبديل شد و زمانی كه حزب‌الله لبنان تأسيس شد، ايشان به‌عنوان فرمانده حزب‌الله در منطقه «البقاع» لبنان انتخاب شد، پس از مدتی سيدحسن به‌عنوان معاون دفتر حزب در بيروت در كنار سيد ابراهيم الامين ايفای مسؤوليت كرد و به تدريج پله‌های ترقی را پيمود تا اين‌كه مسؤوليت تنفيذ مصوبات شورای مركزی حزب در مقام معاونت اجرايی را عهده‌‌دار شد.

با اين حال، سيدحسن نصرالله از فضای درس و بحث و تحصيل علوم دينی در آن زمان فاصله نگرفت و در سال 1989 به قم عزيمت كرد و در حوزه علميه اين شهر به ادامه فراگيری علوم حوزوی پرداخت. هنوز يكسالی از حضور او در قم نگذشته بود كه با شدت يافتن حملات اسراييل عليه لبنان و اختلافات جنبش امل با حز‌ب‌الله، بار ديگر به لبنان بازگشت و در كنار برادران مبارز حزب‌الله به جنگ عليه رژيم غاصب اسراييل پرداخت.

در سال 1992 ميلادی سيدعباس موسوی، دبيركل وقت حزب‌الله توسط رژيم اسراييل ترور شد. پس از شهادت موسوی، با اجماع شورای رهبری حز‌ب‌الله، سيدحسن نصرالله به سمت دبيركلی حزب منصوب گرديد.

صداقت در گفتار سيدحسن نصرالله به حدی است كه به راحتی با مخاطب ارتباط برقرار و سخنان وی حتی در روح و جان دشمن نيز نفوذ می‌كند، به گونه‌ای كه صهيونيست‌ها بيش از رهبران خود، دبيركل حزب الله را تصديق می‌كنند و اين صداقت در گفتار در تمامی سخنرانی‌های تلويزيونی وی مشهود است و به مخاطب اطمينان خاطر می‌دهد.

سپتامبر 1997 دو تن از رزمندگان حزب‌الله در حمله به يكی از مواضع ارتش اسرائيل در منطقه «جبل الرفيع» در جنوب لبنان به شهادت رسيده و پيكر آنان به دست نيروهای اسرائيلی افتاد. تلويزيون اسرائيل بدون اطلاع از هويت اين دو نفر، تصوير خون‌آلود آنان را به نمايش گذاشت، به سرعت مشخص شد كه يكی از اين دو تن، سيدهادی، فرزند سيدحسن نصرالله است. انتشار اين خبر همانند بمبی در جامعه لبنان صدا كرد و تحول بسيار مهمی در پی‌داشت. در تاريخ لبنان، چه در زمان جنگ داخلی و چه در مقابله با تجاوز نظامی اسرائيل، هيچ‌گاه ديده نشد كه فرزند يكی از رهبران گروه‌های سياسی و يا شبه نظاميان در راه مبارزه كشته شده باشد.

سيدحسن نصرالله با تقديم فرزند ارشد خود در راه اسلام و مقاومت در سال، مردمی بودن چهره مقاومت را اثبات كرد و نشان داد كه خون فرزندانش رنگين‌تر از خون مجاهدان مقاومت نيست و وی و خانواد‌ه‌اش در راه حفظ كرامت ملی در هر شرايطی همگام و همراه ملت لبنان خواهند بود.

سيدحسن نصرالله لبنان را از درگيری‌های مذهبی، فرقه‌ای و گروهی رهانيد و با تدابير ارزشمند خود پيروزی‌های زيادی در اين كشور رقم زد و توانست اميد از دست‌ رفته فلسطينی‌ها را به آنان بازگرداند؛ زمانی كه بسياری فكر می‌كردند اين كشور ديگر جايگاهی در نقشه سياسی جهان نخواهد داشت، به لبنان عزت و اعتبار بخشيد و در دل فرزندان فلسطين و ديگر مسلمانان كه از كمك حكام عرب برای آزادسازی فلسطين نااميد شده بودند، بذر اميد كاشت.

آرامش و اطمينان سيدحسن نصرالله و خطابه‌های آرام و در عين حال تأثيرگذار دبيركل حزب‌الله زبانزد دوست و دشمن است، او در سخت‌ترين شرايط، اطمينان خاطر دارد و با اطمينان سخن می‌گويد و حتی در شرايط بسيار سخت جنگ، آرامشی در چهره دارد كه با نگاه به وی می‌توان فهميد، همه چيز تحت سلطه اين رهبر بزرگ است و با تدبير و اراده وی پيش می‌رود.

امروز لبنان به دليل رهبری خردمندانه سيدحسن نصرالله، به كشوری قدرتمند در برابر اسرائيل تبديل شده است و دوست و دشمن حساب ويژه‌ای روی اين كشور باز كرده‌اند و ملت لبنان از نام كشورشان با افتخار ياد می‌كنند.

نصرالله فريفته ماديات و زرق و برق دنيوی نشده و علاقه‌مند به تعامل با فقرا و نيازمندان است، وی به خانواده‌های شهدا نيز علاقه‌ای خاص دارد و در نشست با مسئولان و مقامات لبنانی همواره بر توجه به خانواده و فرزندان شهدا و محرومان و همدردی با خانواده‌های آنان تأكيد دارد.

ابعاد شخصيتی سيد حسن نصرالله در مطبوعات:

با نگاهی گذرا برای درك بهتر شخصيت و جايگاه سيدحسن نصرالله در اذهان و افكار اهل قلم می‌توان به مطالب و سخنان برخی از نويسندگان نشريه‌ها استناد كرد؛ از جمله آن‌ها می‌توان به «دانی روبنشتاين» روزنامه‌نگار اسرائيلی روزنامه «يديعوت آحارونوت» اشاره كرد كه يك هفته قبل از اعلام آتش‌بس می‌گويد «سيدحسن نصرالله شخصيت بزرگی است. فلسطينيان و مردم عرب به او چشم دوخته‌اند، او از عبدالناصر، رئيس‌جمهور مصر در زمان خود نيز بالاتر و برتر است، عبدالناصر در جنگ سال 67 توانست 6 روز دوام بياورد و استقامت كند ولی سيدحسن نصرالله يك سوم اهالی اسرائيل را چهار هفته در پناهگاه حبس كرد».

اين روزنامه‌نگار ادامه می‌دهد: «سيدحسن نصرالله مرد لحظه‌هاست كه ستاره بخت و خوش‌شانسی وی بر ويرانه‌های ساختمان‌هايی كه بمب‌های اسرائيلی آن‌ها را ويران نمودند، درخشيد. عكس نصرالله در خيابان‌های شهر «رام‌الله» فلسطين پخش می‌شود. زيرا او به آنچه می‌گويد، عمل می‌كند و اين امری است كه در بين رهبران عرب مرسوم و معمول نيست».

روزنامه تايمز:

مطبوعات انگليس بر شخصيت سيدحسن نصرالله متمركز شده و اين روزنامه در دوم اوت سال 2006 ، نصرالله را نمادی از مقاومت بر ضد اسرائيل در سراسر جهان اسلام خواند. مطبوعات انگليس به مراحل مختلفی كه اين شخصيت گذرانده و آميزه‌ای از ميهن‌دوستی و تدين است، پرداختند.

روزنامه گاردين:

«اقدام اسرائيل در حمله به لبنان، نصرالله را از يك رهبرشيعه در لبنان به رهبری كه از تمامی تلاش‌های اسرائيل برای كشتنش نجات يافت، تبديل كرد. اسرائيل نتوانست حزب وی را ريشه‌كن كند و به قهرمانی در سراسر جهان عربی بدل گشت».

روزنامه اينديپندنت:

«ستاره خوش اقبالی نصرالله بر تمامی گروه‌های لبنانی تابيد» و «نصرالله يكی از رهبران شگفتی‌ساز در خاورميانه است» و سخنان وی در يك مصاحبه تلويزيونی با تلويزيون جديد لائيك‌ها كه گفته بود اگر اين حزب احتمال كمی برای مقابله با چنين جنگی را می‌داد، هرگز دو سرباز اسرائيلی را به اسارت نمی‌گرفت و حق ارتش لبنان در خلع سلاح هر شخصی كه با آن در جنوب برخورد كند يا اين كه وی و طرف اسرائيلی هيچ قصدی برای واردشدن به جنگی ديگر را ندارند، تعجب‌برانگيز خواند. اين روزنامه رويكردهای لبنانی‌ها را كه به اين مصاحبه گوش دادند، منتشر كرد و يكی از آن‌ها گفت: «مردم او را راستگو می‌دانند و برخلاف تمامی سياستمداران ديگر، وی فردی راستگو است و دروغ نمی‌گويد».

اين روزنامه با انتشار مقاله‌ای با نام «حزب‌الله نقشه خاورميانه را ترسيم كرد» تصويری را به چاپ رساند كه در آن دو گروه شيعه و سنی ديده می‌شدند كه ميانشان شكافی بود و عكس سيدحسن نصرالله اين شكاف را پر می‌كرد. اين تصوير نشان‌دهنده آن بود كه نصرالله با مبارزه خود بر ضد اسرائيل به دو مذهب شيعه و سنی نزديك است.