سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه اجتماعی: عيد قربان، مجراى فدا كردن عزيزترين‌ها برای خدا است و عيد قربان، مجراى فيض الهى و بهانه عنايت رحمانى به بندگان مومن و مسلم و مطيع محسوب می‌شود.

خداوند در سوره «حج» ضمن بيان فريضه بزرگ حج سخن از «أیّام مَعْلُومات» گفته است كه مؤمنان بايد در آن به ياد خدا باشند، يكى از تفسيرهاى معروف «أیّام مَعْلُومات» كه در روايات نيز آمده است، ده روز اول ماه ذى‌الحجه است.

در بعضى از روايات آمده است، شب‌هاى ده گانه‌اى كه قرآن در سوره «وَالْفَجْرِ، وَلَیَالٍ عَشْرٍ» به آن سوگند ياد كرده است، شب‌هاى دهه اوّل ماه ذی الحجه است و اين سوگند به خاطر عظمت آن است.

در حديثى از رسول خدا(ص) مى‌خوانيم كه عبادت و كار نيك در هيچ ايامى به اندازه اين ده روز اول ماه ذى‌الحجه فضيلت ندارد، افزون بر اين، هم صدا شدن با زوار خانه خدا در اين ماه و ياد و خاطره مراسم باشكوه حج و معنويت و بركات آن، حال و هواى ديگرى به انسان مى‌دهد.

در هر شب از دهه اول ميان نماز مغرب و عشاء دو ركعت نماز بجا آورد، در هر ركعت پس از حمد سوره «توحيد» و سپس اين آيه را بخواند: «وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَیْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ» تا شريك ثواب حاجيان شود، بدون اينكه از ثواب آنان چيزی كاسته شود.

روز دهم ماه قمری ذی‌الحجه، مصادف با عيد قربان از گرامی‌ترين عيدهای مسلمانان است كه به ياد ابراهيم(ع) و فرزندش اسماعيل، توسط بسياری از مسلمانان جشن گرفته می‌شود.

عيد قربان كه از جمله تعطيلات رسمی مسلمانان است، از يك تا چهار روز جشن گرفته می‌شود و در طی آن مردم با پوشيدن بهترين پوشاك خود، پس از انجام عبادات، به ديد و بازديد و جشن و سرور می‌پردازند.

البته برگزار كردن مراسم قربانی در اين عيد بر همه واجب نيست و تنها بر زائران كعبه در مراسم حج واجب است، اما بسياری از مسلمانان در سراسر جهان در اين روز، گوسفند، گاو و يا شتری را قربانی كرده و گوشت آن‌را بين همسايگان و مستمندان تقسيم می‌كنند.

حاجيان در اين روز پس از به پايان رساندن مناسك حج، حيوانی را ذبح می‌كنند.

با توجه به اينكه حج، يكی از عبادت‌های بسيار مهم در اسلام است، توانايی به انجام رساندن آن نيز برای هر مسلمانی بسيار شادی‌آور بوده در نتيجه، روزی كه پس از انجام وظايف‏ سنگين حج، به عنوان جايزه الهی و اتمام احرام پيش می‌آيد را عيد می‌دانند.

در روايت‌های مكرری نقل شده كه در روز عيد قربان، قربانی كنيد تا گرسنگان و بيچارگان نيز به خوراك برسند.

سنت قربانی كردن در دين اسلام كاملاً پذيرفته شده است و اگر ابراهيم خليل(ع)، در اجراى فرمان پروردگارش، خنجر بر حنجر اسماعيل مى‌نهد، اگر اسماعيل ذبيح، پدر را در اجراى امر خدایى، تشويق و ترغيب مى‌كند، اگر شيخ‌الانبيا(ع) در نهادن كارد بر حلقوم فرزندش، لحظه‌اى ترديد و توقف نمى كند؛ همه و همه، نشانه مسلمانى آن پدر و پسر و شاهد صداقت در عقيده و عشق، و وفادارى در قلمرو بندگى است.

عيد قربان نماد فداكاری، ايثارگری و عشق در راه خدا، عيد تزكيه نفس و هواهای انسانی است كه مردم به شكرانه حج ابراهيمی در نماز سياسی، عبادی قربان حضوری فعال دارند.

عيد قربان، مجراى فدا كردن عزيزترين‌ها برای خدا است و عيد قربان، مجراى فيض الهى و بهانه عنايت رحمانى به بندگان مومن و مسلم و مطيع محسوب می‌شود.