شاید هنگام ورود به یك مكان جدید همه چیز برایتان غریب و ناآشنا باشد، این حس در حالی است كه همین دنیای نو برای ساكنان محلی خیلی هم تكراری است. همین حس «غریب‌بودن» و «ناآشنایی» است كه سختی راه سفر را هموار می‌كند. انسان همیشه شیفته و مشتاق ناشناخته‌ها و همچنین كشف راز و رمز آنهاست...
چنانچه پیشتر شهر گرگان را دیده‌اید و نسیم «ناهارخوران» آن را تنفس كرده‌اید می‌توانید با خیالی آسوده به جاهایی سرك بكشید كه كمی تا حدودی از دیده‌ها پنهان مانده است. البته باید کمی صبور بود چون تا دیگر مقصد ما حدود یك ساعت راه باقی است. این مكان در 70 كیلومتری شهر گرگان واقع شده است با وجود این هرگز در این مسیر احساس خستگی نخواهید كرد؛ جاده‌ای دارد سرشار از لطافت مناظر و صنع كردگار.
هنوز هم می‌توان بوی باران را بر دیوار گلی خانه‌های قدیمی روستا استشمام كرد؛ این بو یعنی كلی خاطره، یعنی بازگشت به دنیاها و رویاهای فراموش شده و... حالا اضافه كنید به آن صدای گوسفندان را كه همراه چوپان‌های كوچك و مهربان روان می‌شوند به دل صحرا و جنگل
پاقلعه در شیب ملایمی جا خوش كرده است. اگر از یك زاویه دیگر به آن نگاه کنید، این روستا بر دامنه كوهی مرتفع زیبایی دوچندانی خواهد داشت. سقف خانه‌های اینجا هم مانند بسیاری از دیگر مناطق شمال از شیروانی ساخته شده است. هنوز هم می‌توان بوی باران را بر دیوار گلی خانه‌های قدیمی روستا استشمام كرد؛ این بو یعنی كلی خاطره، یعنی بازگشت به دنیاها و رویاهای فراموش شده و... حالا اضافه كنید به آن صدای گوسفندان را كه همراه چوپان‌های كوچك و مهربان روان می‌شوند به دل صحرا و جنگل.
پس اگر در این سفر فرصتی فراهم شد، خوردن شیر و ماست طبیعی را از دست ندهید. البته اینجا آلو ترش و ازگیل بسیار خوشمزه‌ای هم دارد كه نمی‌شود از آن بسادگی گذشت!
راستی برای لباس مناسب این سفر فراموش نكنید كه این روستا دارای موقعیت كوهستانی است، بنابراین زمستان‌هایش بسیار سرد و تابستانش كلی معتدل و باصفاست.
دوباره جنگل
با وجود آن كه در این روستا به دلیل كشاورزی، بخشی از جنگل‌ها به زمین زراعی تبدیل شده‌است، اما هنوز جنگل‌های انبوه در ارتفاعات غربی و جنوبی روستا خودنمایی می‌كند؛ البته حالا دیگر همه می‌دانند كه قطع این درختان ممنوع است و جنگل‌های موجود از سوی نهادهای ذی‌ربط منطقه حفاظت‌شده اعلام شده‌اند.
برای گردشگران همیشه جاهای بكر نسبت به جاهای پرتردد، دارای جذابیت بیشتری است؛ درست چنین وسوسه‌ای شما را به ارتفاعات و به میان جنگل می‌كشاند؛ جایی كه انگار می‌خواهی همیشه بمانی؛ درست در همین نقطه، مانند خود جنگل.
راه رفتن به پاقلعه چندان هموار نیست چرا كه این بنا بر روی یك كوه بلند قرار گرفته است كه در بیشتر موارد كوهنوردان حرفه‌ای بر بام آن صعود می‌كنند. شما هم اگر می‌خواهید به كوه «ماران» بروید توصیه می‌كنیم حتما تجهیزات لازم كوهنوردی را با خود به همراه داشته باشید و با محاسبه زمان به این كار اقدام كنید
با تجهیزات بروید
روستای پا قلعه كه پیش از انقلاب به آن «سازمان قاسم‌خان مـقصودلو» گفته می‌شد تاریخی كهن و دیرینه دارد؛ این را «قلعه ماران» گواهی می‌دهد. آن‌گونه كه گفته می‌شود این قلعه یكی از پایتخت‌های سلسله اشكانیان بوده است.
راه رفتن به پاقلعه چندان هموار نیست چرا كه این بنا بر روی یك كوه بلند قرار گرفته است كه در بیشتر موارد كوهنوردان حرفه‌ای بر بام آن صعود می‌كنند. شما هم اگر می‌خواهید به كوه «ماران» بروید توصیه می‌كنیم حتما تجهیزات لازم كوهنوردی را با خود به همراه داشته باشید و با محاسبه زمان به این كار اقدام كنید.
اما شاید بد نباشد بساط سیزده بدرتان را در روستا و اطراف آن سپری كرده و از صعود به بلندای كوه خودداری كنید. در اطراف این روستا جاهای دیدنی دیگری هم وجود دارد كه رفتن و دیدن آنها خالی از لطف نخواهد بود. یكی از آنها چشمه پر آب و زلال «سرگل» است؛ آبی خنك و گوارا كه با نوشیدن آن، تمام وجود انسان جانی دوباره می‌گیرد.
مسیری برای بازگشت
در راه برگشت می توانید مسیر خود را به سمت شهر «رامیان» كه در فاصله 10كیلومتری روستا قرار دارد ادامه دهید. تنها چند كیلومتر كه از روستا فاصله می‌گیرید با یكی از زیباترین مناظر در طول سفر و در میان جنگل مواجه می‌شوید، جایی كه مسافران زیادی در اطراف آن جمع شده‌اند؛ اینجا یك استخر طبیعی است كه به آن «گل رامیان» گفته می‌شود. طبیعی از آن جهت كه آب این استخر عمیق به وسیله چشمه‌های جوشان تامین می‌شود.
