با اين حال خبر خوبي در اين رابطه وجود دارد مبني بر اين‌كه در عرض 15 سال گذشته تعداد كودكاني كه به دليل عفونت گوش به پزشك مراجعه كرده‌اند 30 درصد نسبت به قبل كمتر شده است.

كاهش مصرف سيگار توسط والدين يك دليل براي كاهش ميزان ابتلا به عفونت گوش است. دود كمتر به معني ورود كمتر مواد سرطانزا به راه هوايي كودكان است. در مقايسه با بزرگسالان، شيپور استاش كه ارتباط بين گوش و حلق را برقرار مي‌كند، در كودكان مسير مستقيم‌تري دارد لذا عفونت‌هاي بيني و حلق كودكان براحتي از طريق اين راه مي‌توانند گوش را مورد تهاجم قرار دهند. ورود دود سيگار موجود در هواي استنشاقي به بيني كودك نيز مي‌تواند همان نوع از التهاب و تورم را در گوش كودك ايجاد كند.

علت ديگر كاهش ميزان عفونت گوش، استفاده از واكسن‌هاي لازم در مقابل باكتري‌هاي بيماريزا ست. تخمين‌زده مي‌شود كه اگر كودكان مبتلا به عفونت‌هاي مكرر گوش در مقابل باكتري‌هاي شايع، واكسينه شوند احتمال اين‌كه دچار عفونت‌هاي مكرر گوش شده يا نياز به گذاشتن گرومت داشته باشند 10 تا 20 درصد كاهش خواهد يافت.

هنوز هم اعتقاد بر اين است كه افزايش شيردهي توسط مادر باعث افزايش مقاومت بدن كودكان در مقابل بيماري‌ها مي‌شود. شير مادر سرشار از آنتي‌بادي‌هايي است كه براي سيستم ايمني كودك سودمندند. با وجودي كه شير مادر به عنوان ماده‌اي مغذي حاوي تمام مواد غذايي لازم شناخته ‌شده است، اما شايد شگفت‌انگيزترين ويژگي آن مصونيت بخشيدن به كودك در مقابله با باكتري‌ها و بيماري‌هاست. تمايل روز افزون مادران براي تغذيه كودكان از شير مادر نيز دليل ديگر كاهش ميزان عفونت گوش در 15 سال گذشته است.