پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6

آمال و آرزوي هر كشور و جامعه اي، دستيابي به رفاه و آسايش بيشتر، جبران عقب ماندگي و كاهش آلام و بدبختي ها و به عبارتي زندگي بهتر براي افراد جامعه است. مسلما، رسيدن به چنين اهدافي نيازمند توسعه اي پايدار مي باشد كه در آن به تمامي ابعاد و جنبه هاي توسعه به طور همزمان توجه شده باشد. از ميان ابعاد مختلف توسعه، بحث انسان و منابع انساني جايگاه منحصر به فرد و بي بديلي دارد. چرا كه، از انسان هم به عنوان هدف توسعه و هم به عنوان ابزار توسعه ياد مي شود. بر اين اساس در اين مقاله سعي شده است، ضمن شرحي بر ساختار شاخص توسعه انساني و شاخصهاي تكميلي آن و ارايه پيشنهادهايي جهت واقعي تر شدن نتايج در سطح استانها، جايگاه استانهاي كشور از اين حيث مورد بررسي و مقايسه قرار گيرد.
نتايج به دست آمده در زمينه شاخص توسعه انساني متداول بر اساس آمار و اطلاعات سال 1380 نشان مي دهد كه استانهاي تهران، كهگيلويه و بويراحمد، خوزستان، اصفهان و يزد برترين استانها در سطح كشور مي باشند. استفاده از مقادير توليد ناخالص داخلي استانها براي محاسبه سنجه درآمد سرانه سبب گرديده است تا نتايج حاصل در برخي موارد با واقعيت توسعه يافتگي استانها چندان مطابقت نداشته باشد. به منظور رفع چنين نقيصه اي، از هزينه خانوارها در محاسبه درآمد سرانه استفاده شده كه اين عمل، واقعي تر شدن نتايج را به دنبال داشته است. در اين راستا استانهاي تهران، اصفهان، گيلان، يزد و سمنان در رده هاي برتر كشور قرار گرفته اند.
در زمينه شاخصهاي تكميلي توسعه انساني نيز به دليل كمبود آمار و اطلاعات، تنها امكان محاسبه شاخص توسعه وابسته به جنسيت وجود دارد. در شاخص مذكور بر اساس روش پيشنهادي، استانهاي تهران، گيلان، اصفهان، يزد و مازندران از وضعيت مناسبتري در سطح كشور برخوردارند. بدين مفهوم كه اين استانها در زمينه توسعه انساني كمترين نابرابريها را در ميان زنان و مردان داشته اند.

 نسخه قابل چاپ