پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6

در رويكرد سياست گذاري هاي معطوف به ايجاد اشتغال از طريق تخصيص اعتبارات سرمايه گذاري، در نظر گرفتن عواملي كه بر توان اشتغال زايي اعتبارات سرمايه گذاري موثرند، مي تواند نقش بسيار موثري را در تقويت نتايج اين سياست ها ايفا كند. در اين مقاله سعي مي شود تا با در نظر گرفتن «بازدهي نسبت به مقياس» و «جانشيني عوامل توليد» به عنوان دو عامل موثر بر توان اشتغال زايي مخارج سرمايه گذاري، ابتدا يك چارچوب تئوريك در اين خصوص فراهم آيد و سپس به طور تجربي نقش بازدهي نسبت به مقياس و جانشيني عوامل توليد در تقويت پتانسيل اشتغال زايي مخارج سرمايه گذاري در زير بخش هاي صنعت،‌ مورد بررسي و آزمون قرار گيرد.
در اين مطالعه، با فرض اين كه فزاينده تر بودن بازدهي نسبت به مقياس از يك سو و كم تر بودن كشش جانشيني نهاده ها از سوي ديگر منجر به تقويت تاثير مثبت سرمايه گذاري بر ايجاد اشتغال مي شود، اقدام به اولويت بندي زير بخش هاي صنعت با توجه به مقادير به دست ‌آمده براي نرخ بازدهي نسبت به مقياس و كشش جانشيني نهاده ها شده است. هم چنين با استفاده از تخمين تابع تقاضاي نيروي كار براي تمامي زير بخش ها در دوره زماني 82-1350، ضريب اثرگذاري سرمايه گذاري بر اشتغال به طور مستقيم مورد محاسبه قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهند كه زير بخش هاي صنايع نساجي، پوشاك و چرم (كد 32) صنايع مواد غذايي، آشاميدني و دخانيات (كد 31)، صنايع ماشين آلات، تجهيزات، ابزار و محصولات فلزي (كد 38)، صنايع توليد فلزات اساسي (كد 37)، صنايع كاغذ، مقوا، چاپ و صحافي (كد 34)، صنايع چوبي و محصولات چوبي (كد 33) و صنايع شيميايي (كد 35) و صنايع محصولات كاني غيرفلزي به جز فرآورده هاي نفت و زغال سنگ (كد 36)، كه به ترتيب بالاترين اولويت را داشته اند، به همان نسبت بيشترين تاثير سرمايه گذاري بر اشتغال را در درون خود تجربه كرده اند.

 نسخه قابل چاپ