پرسش و پاسخ های اعتقادی

حضرت عیسی(ع) و رفع بسوی خدا

اجازه بفرمایید به ترتیب آیه، مفاهیم آن را توضیح دهیم:

الف:إِذْ قالَ اللّهُ یا عیسی‏ إِنّی مُتَوَفِّیکَ[i]

 1. توفی: یعنی اخذ و گرفتن یک چیز، گرفتنی که تام و تمام باشد و چیزی را فرو نگذارد و به همین خاطر در مرگ هم استعمال می شود چون خداوند هنگام مرگ نفس انسان را از بدنش می گیرد. اما از نظر مفهوم با مرگ متفاوت است ولی در مصداق خصوص و عموم مطلق هستند یعنی هر مرگی، توفی هست ولی هر توفی مرگ نیست.

خداوند در آیه 42 سوره مبارکه زمر می فرماید:

" اللّهُ یَتَوَفَّی اْلأَنْفُسَ حینَ مَوْتِها وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها "

خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می‏کند، و ارواحی را که نمرده‏اند نیز به هنگام خواب می‏گیرد یعنی کسی را که خواب می رباید در واقع آن هم توفی شده است.[ii]

 بعد می فرماید:

" فَیُمْسِکُ الَّتی قَضی‏ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ اْلأُخْری‏"

سپس ارواح کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می‏دارد و ارواح دیگری را (که باید زنده بمانند) بازمی‏گرداند.

 در آیه 57 سوره آل عمران هم می فرماید:

وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الظّالِمینَ.

امّا آنها که ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند، خداوند پاداش آنان را بطور کامل خواهد داد؛ و خداوند، ستمکاران را دوست نمی‏دارد.«[iii]

شاهد آنکه توفی به معنای مرگ بکار نرفته است.

2. رافعک الی: بسوی خودم تو را رفع می کنم، رفع خلاف وضع است و با کلمه الی (بسوی من) معلوم می شود که این رفع، رفع معنوی است نه مکانی و صوری چرا که خدا مکانی ندارد که بسوی آن رفع شود و قرب و بعد مکانی برای خدا بی معنا است.

قرآن درباره حضرت ادریس هم می فرماید:

وَ رَفَعْناهُ مَکانًا عَلِیًّا.

و ما او را به مقام والایی رساندیم.[iv]

. و چه بسا گفته شود مراد از رفع آن است که خداوند حضرت مسیح را زنده با روح و جسدش بسوی آسمان برد و مقصود قرآن از آسمان جسمانی همانا مقام قرب به خداوند و محل نزول برکات و مسکن ملائکه مکرمین هست.

3.وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا

و تو را از کسانی که کافر شدند، پاک می‏سازم.

ـ که مقصود از تطهیر در اینجا تطهیر معنوی نه ظاهری و صوری می باشد و آن دور کردن او از کفار و حفظ از مخالطت و قاطی بودن با آنان است و در اجتماع آنان بودن، اجتماعی که با نجاست کفر و جهود، نجس و ناپاک است (نجس معنوی و ناپاکی روحانی)

4. هر پیامبری پس از مرگ در برزخ و ملکوت هست آن هم ملکوت اعلی. ولی شاخصه حضرت عیسی آن است که با روح و بدن دنیوی خود در ملکوت سکنی گزیده است.