پرسش و پاسخ های اعتقادی

معنای (عذاب روز عقیم) در قرآن

قرآن کریم می فرماید:( وَ لا یَزالُ الَّذینَ کَفَرُوا فی مِرْیَةٍ مِنْهُ حَتّی تَأْتِیَهُمُ السّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ یَأْتِیَهُمْ عَذابُ یَوْمٍ عَقیمٍ،  کافران همواره در باره قرآن در شکّ هستند، تا آن که روز قیامت به طور ناگهانی فرا رسد، یا عذاب روز عقیم ( روزی که قادر بر جبران گذشته نیستند) به سراغشان آید!)[i]

دو عبارت بغته و عقیم که در این آیه به کار رفته است نشان دهنده آن است که مقصود از این عذاب عذاب روز قیامت است و خاصیتش آن است که روز هلاک و بدبختی آنان است به گونه ای که روز دیگر بعد از آن نمی آید تا بتوانند گذشته را جبران کنند پس نه حیله و چاره ای برای این افراد باقی است و نه روز دیگری و فرصتی تا جبران مافات کنند و بالأخره قادر بر جبران آن نیستند.

اگر چه این افراد دچار تردید و شک بوده اند و تا این مرحله پیش آمده اند و در حقانیت قرآن دو دل شده اند و مرتبه ای از کفار دیگر جلوترند اما تعصّبها و خود خواهیها به آنان اجازه نداده است تا بیشتر مطالعه و تحقیق کنند و به حق برسند.

پس توصیف قیامت به عقیم (نازا) اشاره به این است که آنها روز دیگری پشت سر ندارند تا بتوانند به جبران گذشته بر خیزند و در سر نوشت خود تغییری ایجاد کنند.