پرسش و پاسخ های اعتقادی

چرا قیامت با علائم هولناک آغاز می شود؟

 باور به وقوع معاد از جمله اعتقادات اصلی هر مسلمان است که باید با دلیل و برهان به آن باور داشته باشد. اما از آنجا که عقل دسترسی به جزئیات مربوط به مرگ و معاد ندارد،این امور را باید از ادله نقلی یعنی قرآن و روایات بدست آورد و در برابر آنها خاضع بود.

بحث علائم هولناک قیامت نیز از آن دسته اموری است که قرآن و روایات به کرات به آن اشاره دارند لذا آگاهی کامل از علت وقوع چنین حوادثی از قدرت عقل خارج  است اما در عین حال شاید بتوان مواردی را به عنوان بخشی از علت به صورت احتمال ذکر کرد و آن این است که:

بخشی از علائم قیامت مربوط به نفخ صور اول و دوم است یعنی صیحه­ای که همه را می میراند (نفح اول) و صیحه ای که همه را زنده می­کند(نفخ دوم)، روشن است که انتقال از این دنیا یا عالم برزخ و ورود به صحنه قیامت که صحنه حسابرسی و بازخواست است، فی نفسه موجب ترس و وحشت می­­شود گر چه ترس و وحشت همگان یکسان نیست و به تناسب انس با عالم مادی فرق می کند.

در مورد سایر علائم قیامت مثل خاموش شدن خورشید و ستارگان، به حرکت در آمدن  کوهها، برافروخته شدن دریاها و مانند آن، شاید بتوان گفت که نظام این جهان تا زمانی لازم و مورد نیاز است که انسانها بر آن زندگی کنند. اما لحظه­ای که قرار است همه انسانها به مرحله جدیدی از زندگی خود پا بگذارند. بی تردید این عالم نیز به پایان حیات طبیعی و منظم خود می رسد،  از اینرو نظام طبیعی این عالم نیز در آن لحظه به هم خواهد خورد چرا که به پایان سیر طبیعی خود رسیده است.

 از طرف دیگر باید توجه داشت که وحشت روز قیامت برای همه یکسان نیست. چنانکه در بعضی از آیات قرآن به آن تصریح شده، عده­ای از این وحشت در امانند در آیه 89 سوره نمل آمده است که«من جاء بالحسنة فله خیر منها و هم من فزع یومئذ آمنون»:«کسانی که کار نیکی انجام دهند، پاداشی بهتر از آن خواهند داشت و از وحشت آن روز (روز قیامت) در امانند.»

علاوه بر اینها، چه بسا این وحشت همانند سکرات مرگ، برای مومن خیر باشد و او را پاک تر و خالصتر وارد صحنه قیامت کند.

در هر حال، چنانکه گفته شد، علم و آگاهی ما نسبت به حوادث روز قیامت و پیش از آن محدود به فرموده­های از قرآن و اهل بیت علیهم السلام است که بی تردید باید با کمال خضوع آنها را پذیرفت.

دعا می­کنیم خداوند همه ما را از وحشت آن روز در امان بدارد. ان شاء الله.