پرسش و پاسخ های اعتقادی

درباره رجعت

رجعت در لغت[i]: به معنای بازگشت و عودت می­باشد و در فرهنگ شیعه بدین معنا است که جماعتی از امت اسلامی بعد از مرگ، در زمان ظهور امام زمان (عج) زنده خواهند شد و به دنیا برخواهند گشت. رجعت از نظر عقلی هیچ مانعی ندارد و آیاتی از قرآن برآن دلالت دارند مانند آیات 82-83  سوره نمل و آیه 74 سوره کهف. روایات فراوانی (حدود دویست روایت) از طریق ائمه اهل البیت(ع) در این مورد به ما رسیده است و بنابر این روایات انسان­هایی که در ایمان و کفر خالص هستند زنده خواهند شد و انسان­های متوسط اگر چهل روز بعد از نماز صبح دعای عهد را بخوانند انشاءالله زنده خواهند شد.[ii]

در میان ائمه (ع) آنچه که مسلم است امام حسین علیه السلام زنده خواهد شد اما بقیه ائمه در روایت نیامده است و سخن علامه مجلسی در حق الیقین به نحوی است که از آن استفاده می­شود که امامان بعد از سید الشهداء رجعت نخواهند داشت و حضرت امام حسین (ع) اینقدر حکومت خواهد کرد که ابروان آن حضرت سفید خواهد شد. دشمنان اهل البیت هم جهت مجازات به این دنیا بر خواهند گشت و بعد از آن پایان دنیا خواهد بود. ناگفته نماند که به صراحت قرآن بازگشت و رجعت به دنیا (بعد از مرگ) بارها اتفاق افتاده است، مانند: سوره بقره آیه­های  55، 56، 72، 73، 243، 259 و سوره آل عمران آیه 49.