جزوات و مقالات فلسفی

اين مقاله با قبول موجودات جهان به عنوان موجودات عيني و واقعي و با قبول اينکه اشيا در فرديت خويش داراي تشخص و تعين هستند و به عنوان اموري خارجي قلمداد مي شوند، و همچنين با قبول اينکه آنچه ما ادراک مي کنيم هماني است که در خارج وجود دارد، به تبيين مراحل ادراک و ايجاد علم مي پردازد. اين مقاله شناخت واقعيت را متشکل از پنج مرحله مي داند که دو مرحله اول آن فارغ از هرگونه توصيف شناخت شناسي (معرفت) است و مقدم بر تلاش ذهن براي استخدام کلمات و صفات براي توصيف ويژگي هاي نوعي واقعيات است. در واقع، آن چيزي که در اولين برخوردهاي انسان با جهان مطرح مي شود صرف موجوديت شي (پديده) و اين هماني آنچه با علم حضوري ادراک شده با واقعيت خارجي است. حضور اوليه موجودات خارجي در نزد نفس، همانند زماني است که انسان هنوز زباني را جز زبان اشاره نياموخته است؛ ولي قطعا واقعيت خارجي را مي شناسد. در مرحله بعد، نام گذاري و سپس طبقه بندي براي سهولت بازيابي مطرح مي شود. زبان و منطق، در اين مرحله جاي مي گيرند.

 نسخه قابل چاپ