جزوات و مقالات فلسفی

رسيدن به سعادت، غايتي است که انسان ها در پي آن اند، اما در مصداق سعادت اختلاف نظر وجود دارد. در عرفان اسلامي، راه رسيدن به سعادت، سير و سلوک است، و غايت سير و سلوک عرفاني با تعابير گوناگوني مانند بهشت، رويت خداوند، فنا في الله و معراج روحاني بيان شده است. درک وحدت وجود و يا به تعبير ديگر، خودشناسي، در عرفان ابن عربي غايت سلوک روحاني است. سالک الي الله در ابتداي سلوک معرفت به خويش و به تبع آن، معرفت به خداوند ندارد و در نهايت سلوک، معرفت به نفس مي يابد و پي مي برد که خود چيزي جز خدا نيست. سلوک عارف، شبيه معراج پيامبر (ص) است: سالک ابتدا علم به حق دارد که از طريق تفکر در کتاب و سنت (شريعت) حاصل کرده است. سپس در معراج خويش، آن علم را به عين اليقين (وحدت شهود) مشاهده مي کند و آنگاه به حق اليقين (وحدت وجود) مي رسد. در مقاله حاضر، مسائل و مباحث پيش گفته، بررسي، تطبيق و تحليل مي شود.

 نسخه قابل چاپ