پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
شنبه 16 اردیبهشت 1391 11:01 PM
5 : متن پژوهي ادبي (زبان و ادب پارسي) زمستان 1388; 13(42):87-107. |
زبان و نوشتار زنانه؛ واقعيت يا توهم؟ |
طاهري قدرت اله* |
* دانشگاه پيام نور، قزوين |
جنبش زنان (feminism) در آغاز قرن بيستم براي احقاق حقوق زنان در مسايلي مانند استقلال مالي، تحصيلات و حق راي مطرح شده و در ادامه راه از جنبشي تماما سياسي به جنبشي فرهنگي و ادبي مبدل گشته است. در شاخه راديکال و پست مدرن اين جنبش ادعا مي شود: «زبان و نوشتار زنانه (ecriture feminine) «به عنوان گونه اي تازه از زبان، توسط نويسندگان و شاعران اين جنبش پا به عرصه حيات گذاشته است. طرح اين نظريه در بستر تحولات اجتماعي، سياسي و فرهنگي جوامع غربي ايجاد شده و ايدئولوژي غالب مانع نقد و بررسي علمي آن شده است. وجود چنين زباني با منطق شکل گيري خود زبان سازگار نيست و عنصر جنسيت نمي تواند عامل موثري براي ايجاد زباني مستقل باشد. بنابراين، زبان و نوشتار زنانه امري موهوم است. در اين پژوهش، دلايل امتناع وجود اين زبان را مطرح خواهيم کرد تا در نهايت اثبات کنيم در آثار ادبي زنانه، ما با «سبک نوشتار زنانه» که حامل تجربه، لحن و عناصر درون مايه اي زنانه است، مواجه هستيم و زبان و نوشتار مستقل زنانه چنانکه ادعا مي شود، نمي تواند تعين داشته باشد. |
كليد واژه: نقد ادبي، زبان شناسي، جنبش زنان، زبان و نوشتار زنانه، سبک زنانه |
نسخه قابل چاپ |