جزوات و مقالات فلسفی

ابن سينا شرطي لزومي با مقدم ممکن و شرطي لزومي با مقدم ممتنع را لزومي به حسب نفس الامر و لزومي به حسب الزام ناميده، و قسم دوم را در واقع و نفس الامر کاذب دانسته است. اين حکم شگفت بلکه خلاف شهود است و، از اين رو، نزاع هاي بسياري در رد و قبول آن درگرفته است. در اين مقاله، با گزارش انتقادي نزاع هاي يادشده، لزومي حقيقي و لفظي را به زبان منطق جديد و به کمک منطق موجهات و منطق ربط تحليل کرده ايم و نشان داده ايم که به کمک لزومي حقيقي مي توان به فهم بهتري از آراي منطق دانان مسلمان رسيد و به دفاع از آموزه هاي منطق سنتي پرداخت. در اين ارتباط، سه موضوع مورد مناقشه در منطق سنتي (يعني عکس مستوي گزاره شرطي، تلازم شرطيات، و مدعاي قطب الدين رازي مبني بر لزوم سازگاري ميان مقدم و تالي لزومي صادق) را به کمک لزومي حقيقي شرح داده و از آنها دفاع کرده ايم.

 نسخه قابل چاپ