جزوات و مقالات فلسفی

«اوسيا» برگرفته از «ايمي» (وجود داشتن)، مفهومي اساسي در هستي شناسي ارسطو است. اما به رغم اين اهميت، نص آثار ارسطو در اين باره يکدست و همگون نيست و افزون بر آن، گزينه هايي که اغلب مترجمان در ترجمه آن برگزيده يا ساخته اند، در معرض اشکال و ايراد است. در زبان لاتين نخستين مترجمان essentia را برگزيدند که به لحاظ دلالت بر «وجود» وافي به مقصود بود ولي ديري نپاييد که اين گزينه به سود substantia منسوخ شد.صورت انگليسي اين واژه لاتين نيز به خطا معادل«اوسيا» تلقي شد و هنوز غالب است. با اين وجود، انگليسي زبانان در صدد تغيير برآمده اند و در نتيجه واژه entity به عنوان گزينه اي مناسب جاي خود را به تدريج باز مي کند. اما در محافل عرب زبان اشکال به قوت خود باقي است و اقدامي صورت نگرفته است. هيچ يک از واژگان «ذات»، «جوهر»، و «طبيعت» کارکرد واژه «اوسيا» را ندارد. بدون ترديد چنين وضعي در درک و فهم از هستي شناسي ارسطو آثار منفي بر جا گذاشته است.