جزوات و مقالات فلسفی

يكي از مهمترين دغدغه هاي بشري مساله ترس از مرگ است. براي درمان اين ترس متفكران از حوزه هاي مختلف به نظريه پردازي پرداختند. بر پايه تفكر فلسفي، ترس از مرگ ريشه در نوع نگاه انسان ها نسبت به حقيقت مرگ دارد. به همين جهت براي از بين بردن اين ترس بايد به تصحيح نگرش خود نسبت به مرگ پرداخت.
مرگ به عنوان واقعيتي ضروري و غيرقابل انكار موضوع مطالعه و تحليل مكاتب مختلف فلسفي قرار گرفته است و هر يک از اين مكاتب بر اساس درك و شناختي كه از حقيقت انسان دارند، نسبت به اين مقوله ضروري قضاوت مي كنند. تفكر مادي، تمام هستي انسان را محدود به جسم مي داند و مرگ را نابودي و پايان زندگي مي شمارد. از اين رو در اين مكتب ترس از مرگ مساوي ترس از نابودي و فناست. اما در تفكر الهي واقعيت انسان، حقيقتي متعالي و روحاني غير از جسم اوست و جسم به منزله ابزاري براي اوست. در نظر اين گروه، مرگ قطع ارتباط روح از بدن است، در نتيجه وقوع ترس از مرگ حاصل جهل نسبت به اين حقيقت است. ابن سينا و ملاصدرا بر مبناي تفكر فلسفي خود نظريه دوم را تاييد مي نمايند، هر چند هر كدام در راستاي مباني فلسفي خود عوامل متعددي را براي اين ترس مطرح مي نمايند ولي هر دو در نهايت، علت اصلي اين ترس را جهل انسان ها نسبت به واقعيت مرگ و حوادث پس از آن اعلام مي كنند.

 نسخه قابل چاپ