پاسخ به:جزوات و مقالات فلسفی
سه شنبه 5 اردیبهشت 1391 10:31 AM
1 : پژوهشنامه فلسفه دين (نامه حكمت) پاييز و زمستان 1384; 3(6):5-20. |
جان مک داول و واقع گرايي اخلاقي |
ملايوسفي مجيد* |
* گروه فلسفه و حكمت اسلامي، دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) |
نوشته حاضر به بررسي واقع گرايي اخلاقي جان مک داول اختصاص يافته است. بدين منظور ابتدا به تعريف واقع گرايي به طور عام و واقع گرايي اخلاقي به طور خاص پرداخته شده است. پس از آن ديدگاه مکي در باب نفي واقعي بودن ارزش ها و خاصه هاي اخلاقي به دليل در گير نبودن در تبيين هاي علي آورده شده است. بعد از آن به ديدگاه داول به عنوان پاسخي به نظريه مکي پرداخته شده است. داول با رد برداشت مکي از کيفيات ثانويه نشان مي دهد که هم کيفيات ثانويه و هم خاصه هاي اخلاقي به نحوي انفسي است و وابستگي به انسان دارند؛ ولي اين نوع وابستگي نافي واقعي بودن آن ها نيست. داول در نهايت با ارايه تبييني غيرعلي در باب ارزش ها و نفي انحصاري بودن ملاک واقعي بودن اشيا در ملاک تبيين علي، سعي مي کند با گسترش دامنه واقعي بودن اشيا واقعي بودن خاصه هاي اخلاقي را اثبات كند. |
كليد واژه: واقع گرايي اخلاقي، عينيت اخلاقي، ارزش هاي اخلاقي، كيفيت ثانويه، كيفيات اوليه |
![]() |
نسخه قابل چاپ |