جزوات و مقالات فلسفی

از مهم ترين ارکان نظام هاي فلسفي، قدرت تبيين گري آن هاست. به گونه اي که اين ويژگي مي تواند سبب تمايز مکاتب فکري و نظامهاي فلسفي از يکديگر باشد. شيخ اشراق به عنوان يک فيلسوف، آگاهانه درصدد ارايه تبيين هاي علي بوده و با بهره برداري از منابع مختلف، تبيين هاي متنوعي را در آثارش به نمايش گزارده است. در نگاه روش شناختي به منظومه فکري او پنج دسته تبيين را مي توان مشاهده کرد: تبيين هاي هستي شناختي، تبيين هاي معرفت شناختي، تبيين هاي علمي - تجربي، تبيين هاي کشفي - شهودي و تبيين هاي قرآني - کلامي. با توجه به محوريت نور و نوع هستي شناسي تشكيكي شيخ اشراق، تبيين هاي او نيز يکسان نيست؛ برخي از آنها مراتب طولي، برخي ديگر تبيين هاي عرضي اند که خود به مجامع و غيرمجامع قابل تقسيم اند. در واقع، الگوي شيخ اشراق در روش شناسي تبيين يک الگوي ميان رشته اي است که هم او را از دام مغالطه تحويلي نگري نجات مي دهد و هم او را از تناقض گويي مبرا مي کند و هم به تبيين هاي او خاصيت کارآمدي بيشتري مي بخشد.

 نسخه قابل چاپ