جزوات و مقالات فلسفی

در اين مقاله تلاش کرده ايم نظريه مطابقت راسل را با توجه به تحولات فيلسوف در طول حيات فکري اش، در آثار فراوان او مورد پژوهش قرار داده، تحليل و در مواردي نقد کنيم. تغيير در نظريه صدق او، به دنبال تغييراتي است که در نظريه باور وي رخ داده است. زماني که او باور را گرايشي ذهني مي دانست که معطوف به قضايا است، بر آن بود که صدق و کذب، صفات تعريف ناپذير قضايا است. اما زماني که به اين انديشه دست يافت که باور نسبتي است بين ذهن و چندين شي و متعلق، روايت ديگري از مطابقت را اختيار کرد. بعدها، زماني که او قضايا را به محتواي باورها برگرداند، سرانجام بر آن شد که نظريه مطابقت را به دقيق ترين معناي کلمه حفظ کند. در پي آن، نظريه ديگري اختيار کرد که بر طبق آن، قضيه موجبه از نوع مشاهدتي، در صورتي صادق است که با قرار دادن معناي هر يک از واژه ها به جاي آن، به يک امر واقعي بينجامد. در اين پژوهش نشان داده ايم که اين فيلسوف، با همه فراز و نشيب ها، در دوره هاي تطور انديشه فلسفي اش، همواره به نظريه مطابقت پاي بند و وفادار بوده است و در هر دوره، روايتي از آن نظريه را هماهنگ با منظومه فکري اش در آن دوره، به دست داده است.

 نسخه قابل چاپ