جزوات و مقالات فلسفی

پژوهش حاضر، به بررسي و نقد كثرت گرايي ديني در فلسفه دين سيد حسين نصر مي پردازد. در اين تحقيق، ابتدا رابطه سنت، دين و حكمت خالده از نگاه نصر بررسي شده و سپس مباني كثرت گرايي ديني در فلسفه دين وي بررسي و تبيين مي گردد. «قائل شدن به مبدا واحد براي تمام اديان»، «تمايز ميان ظاهر و باطن در عالم و در دين»، «قائل شدن به وحدت باطني و كثرت ظاهري در عالم هستي و در دين»، «تفكيك حقيقت به حقيقت مطلق و حقيقت نسبي» و «وجود عناصر متشابه در اديان مختلف»، مباني و دلايلي است كه نصر براي حقانيت اديان گوناگون، و قائل شدن به كثرت گرايي ديني، در آثار مختلف خود به آن ها استشهاد كرده است. در اين تحقيق، سعي بر آن بوده است كه اين مباني، تبيين شده و مورد بررسي قرار گيرند. پس از آن، رويكرد كثرت گرايانه نصر نقد شده و اشكالاتي نيز درباره آن مطرح شده است.

 نسخه قابل چاپ