دانلود کتب، جزوات و مقالات شیمی

مقدمه: در مطالعه محلول الکتروليتها لازم است همواره ناايده آلي و تجمع يوني با هم مورد توجه قرار گيرد. موضوع تجمع يوني درمحلول الکتروليتها براي چندين دهه به عنوان قلمرويي فعال و جالب در پژوهشهاي علمي بوده است. انحراف يک محلول الکتروليت قوي از حالت ايده آلي بخشي در نتيجه ناايده آلي است و بخشي مربوط به تجمع يوني مي باشد. سهم ناايده آلي را مي توان از راه محاسبه ضرايب فعاليت به کمک يک مدل مناسب ارزيابي نمود و سهم تجمع يوني به کمک مدلهاي نظري و روشهاي تجربي مناسب قابل ارزيابي است.
هدف :تعيين قابليت حل شدن پتاسيم نيترات در آب در دماي 25^oC ، تخمين ضريب فعاليت به کمک يک مدل مناسب، به کاربردن محاسبات دوري در تخمين سهم تجمع يوني در قابليت حل شدن ترکيب يوني مورد نظر در حلال و دماي انتخاب شده.
روش بررسي: پتاسيم نيترات از شرکت مرك تهيه شد و بدون خالص سازي بيشتر به کاربرده شد. محلول سير شده پتاسيم نيترات در آب يون زدايي شده در دماي 25^oC تهيه شد و قابليت حل شدن نمک مذکور از راههاي تبخير حلال و اسپکتروفتومتري نشري در دماي ياد شده تعيين گرديد.
نتايج:از مقايسه مقدار ثابت حاصلضرب حلاليت ترموديناميکي (K_sp(th)=exp(^-DGo/_RT)), K_sp(th) و ثابت حاصلضرب حلاليت، (K¢_sp=s²¦²_±)K¢_sp حاصل از اين کار معلوم شد که آن دو تفاوت زيادي از هم دارند. ( sحلاليت پتاسيم نيترات و  ¦_±ميانگين ضريب فعاليت پتاسيم نيترات در محلول سير شده در دماي 25^oC بر پايه مدل وان ريسل برگ- ايزنبرگ مي رساند).
نتيجه گيري:تفاوت ميان ثابت حاصلضرب حلاليت ترموديناميکي،K_sp(th) ، پتاسيم نيترات و حاصلضرب حلاليت،K¢_sp، آن، از راه به کار بردن هم زمان مدل وان ريسل برگ– ايزنبرگ براي تخمين ¦_± ونظريه هاي تجمع يوني به خوبي قابل توضيح است.

 نسخه قابل چاپ