بخارا

مختصات: شرقی′۲۶°۶۴ شمالی′۴۶°۳۹ (نقشه)

—  بُخارا  —
Buxoro / Бухоро
لقب: «شریف»
ورودی ارگ بخارا
کشور	ازبکستان
استان	بخارا
حاکم	رستموف قیام‌الدین قهاروویچ
وسعت شهر	۲۲۵ کیلومتر مربع
ارتفاع	متر
جمعیت	نفر
تراکم جمعیت	کیلومتر مربع
بنیانگذاری	(میلادی)
ناحیه زمانی	۵+از گرینویچ() +از گرینویچ()
کد پلاک
کدپستی	۲۰۰۱XX
پیش شماره	۳۶۵
وبگاه رسمی	www.buxoro.uz/

بخارا
میراث جهانی یونسکو
اطلاعات اثر
کشور	ازبکستان
نوع	فرهنگی
معیار ثبت	(ii)(iv)(vi)
شمارهٔ ثبت	۶۰۲
منطقه	آسیا و اقیانوس آرام
تاریخچه
تاریخچهٔ ثبت	۱۹۹۳ (طی نشست نامشخص)
* نام اظهارشده در فهرست میراث جهانی یونسکو † منطقهٔ بر پایهٔ دسته‌بندی یونسکو

بُخارا،

پنجمین شهر بزرگ ازبکستان، و مرکز استان بخارا است. شهر بخارا در جلگهٔ واقع در مسیر سفلای رود زرافشان و کنار کانال شاهرود (شهر رود) واقع است. جمعیت این شهر بر اساس برآورد سال ۲۰۰۹ حدود ۲۶۳٫۴۰۰ نفر و به همراه حومه حدود ۳۸۳٫۴۰۰ نفر بوده‌است.

بخارا (همراه با سمرقند) یکی از دو شهر عمدهٔ تاجیک‌نشین و فارسی‌زبان ازبکستان^[۱] است. اکثریت مردم بخارا تا امروز نیز به زبان فارسی با گویش ویژه آسیای مرکزی که امروزه به زبان فارسی تاجیکی معروف شده حرف می‌زنند که برخی منابع میزان فارسی‌زبانان این شهر را ۹۰٪ هم ذکر کرده‌اند.^[۲] تعدادی هم ازبک و یهودی در بخارا زندگی می‌کنند.^{[نیازمند منبع]}

بخارا از قدیمی‌ترین شهرهای آسیای میانه است که خود شهر بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارد اما سابقهٔ سکونت انسان‌ها در محلی که این شهر بر آن بنا شده به هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد. بخارا در کنار جادهٔ ابریشم قرار گرفته‌ و کامل‌ترین نمونه یک شهر سده‌های میانه در منطقه آسیای مرکزی به شمار می‌رود که نمای تاریخی باستانی آن تا حد زیادی دست‌نخورده باقی مانده‌است. از مهمترین بناهای تاریخی واقع در آن مقبره امیر اسماعیل سامانی که از شاهکارهای معماری مسلمانان در سده دهم میلادی به شمار می‌رود و تعداد زیادی مدرسه متعلق به سده هفدهم میلادی است. هسته تاریخی مرکزی بخارا در فهرست میراث تاریخی جهانی بشر یونسکو به ثبت رسیده‌است.^[۳]

پنبه و آلو از مهم‌ترین محصولات کشاورزی بخارا به شمار می‌آیند، چنانکه آلوی بخارا در ایران به طور کامل شناخته شده‌است.