شیعه شدگان

پاسخ به شبهات اهل سنت

شیعه می گویند که هزاران صحابه در غدیر خم حضور داشتند، و همه شنیدند که پیامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- علی را به عنوان جانشین خود بعد از وفاتش تعیین کرد؛ اگر چنین است پس چرا از هزاران صحابه یکی نیامد و به خاطر غصب شدن حق علی اعتراض نکرد، حتی عمار بن یاسر و مقداد بن عمرو و سلمان فارسی -رضي الله عنهم- چیزی نگفتند و یکی از اینها نیامد و نگفت: ای ابوبکر! چرا خلافت را از علی غصب می کنی و حال آن که می‌ دانی که پیامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- در غدیر خم چه گفت؟!.

عدم نقل دلیل بر عدم نیست . طبیعی است که طرفداران یک شخص چیزهایی که بر ضد او است را نقل نمی کنند .

اما در کتب شیعه که طرفدار ابوبکر نیستند آمده که دوازده نفر از صحابه به مسجد آمدند و به خلافت ابوبکر اعتراض کردند .

چرا وقتی پیامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- قبل از وفاتش خواست که برای اصحاب چیزی بنویسد که هرگز بعد از او گمراه نشوند، علی چیزی نگفت، با اینکه او آن مرد شجاعی است که از هیچ کس جز خدا هراسی ندارد؟! و همچنین می دانست که هر کس حق را نگوید شیطان لالی است!!

هدف شما از اين سوال چيست ؟

آيا مي خواهيد فضائل علي عليه السلام را كه خودتان هم قبول داريد انكار كنيد

يا مي خواهيد صحت اين حديث را رد كنيد كه در صحيح بخاري بارها اين حديث ذكر شده .

وقتی علی -رضی الله عنه- می دانست که خداوند او را خلیفه کرده پس چرا با ابوبکر و عمر و عثمان -رضي الله عنهم- بیعت کرد؟!

اگر بگویید قدرت و توانایی نداشت، پس کسی که قدرت ندارد صلاحیت امامت را ندارد، چون فقط کسی می تواند امام باشد که توانایی به دوش گرفتن بار امامت را داشته باشد.

و اگر بگویید امام توانایی داشت اما او خودش از توانایی اش استفاده نکرد، پس این خیانت است و خائن نمی تواند امام باشد! و برای رهبری مردم نمى توان به او اعتماد کرد. و امام علی از خیانت و ... پاک است حاشا بر او كه خائن باشد.

پس پاسخ شما اگر پاسخ درستی دارید چیست؟

پیامبر اکرم چرا از مکه به مدینه هجرت فرمود . اگر قدرت نداشت پس کسی که قدرت ندارد صلاحیت پیامبری ندارد . و اگر قدرت داشت پس این خیانت به مردم مکه است و خائن نمی تواند پیامبر و خلیفه باشد.

وقتی علی -رضی الله عنه- زمام امور را به دست گرفت با خلفای راشدین پیش از خود ابراز مخالفت نکرد، و برای مردم قرآنی دیگر نیاورد، و هیچ اعتراضی بر آنها ننمود بلکه به تواتر از او ثابت است که بالای منبر می گفت: «خير هذه الأمة بعد نبيها أبو بكر وعمر». «بهترین فرد این امت بعد از پیامبر ابوبکر است»، و همچنین امام علی وقتی به حکومت رسید ازدواج موقت را رواج نداد، و فدک را باز نگرداند، و حج تمتع را واجب نگرداند، و «حي على خير العمل» را به اذان اضافه نکرد و «الصلاة خير من النوم» را از اذان حذف نکرد.

پس اگر ابوبکر و عمر –رضي الله عنهما- چنان که شما می گویید کافر بودند، چرا امام علی وقتی قدرت به دستش بود، کافر بودن آنها را اعلام نکرد؟ و نگفت که اینها خلافت را غصب كرده اند؟! بلکه برعکس او ابوبکر و عمر -رضي الله عنهما- را ستود و تمجید کرد.

پس شما باید همان کاری را بکنید که امام علی کرده است، یا اینکه باید بگویید که علی به امت خیانت کرد و قضیه را برای امت بیان ننمود. و علی از چنین چیزی پاک است!

اولا : حدیث « خیر هذه الامه بعد نبیها ابوبکر و عمر » صحیح نیست چه رسد به متواتر . و علی علیه السلام  طبق حدیثی که در صحیح مسلم نقل شده ابوبکر و عمر را دروغ گو و گناهکار و پیمانشکن و خائن می دانستند . ( صحیح مسلم ، کتاب الجهاد و السیر ، باب حکم الفیء )

ثانیا : علت اینکه چنین مواردی در زمان خلافت علی علیه السلام رواج پیدا نکرده این است که تا حد زیادی علی علیه السلام قادر نبود که این سنت های غلط را از بین ببرد و همانطور که در احادیث آمده در چنین مخالفت هایی با سنت ابوبکر و عمر علی علیه السلام با اعتراض شدید مردم روبرو می شدند . مثل به جماعت خواندن نماز تراویح که زمانی که علی علیه السلام از آن نهی کرد صدای مردم به وا سنّتا عمراه بلند شد .

شیعیان می گویند که خلفای راشدین کافر بوده ‌اند، پس چگونه خداوند آنها را یاری کرد و کشورها را به دست آنها فتح نمود، و اسلام در زمان آنها با قدرت بود، و در هیچ زمانی اسلام به اندازه ای که در دوران آنها قدرتمند بوده است، قدرت نداشته است.

آیا چنین چیزی با سنت الهی که کفار و منافقین را شکست مى دهد تطابق دارد؟!

و در مقابل می ‌بینیم که در دوران کسی که شما او را معصوم می ‌دانید و ولایت و حکومت او را مرحمتی برای مردم قرار می دهید، دچار تفرقه گردید و با همدیگر به کار زار پرداخت، تا آن که دشمنان به اسلام و مسلمین چشم طمع دوختند، پس ولایت و حکومت معصوم کدام رحمت را برای امت به ارمغان آورد؟!

اولا : قدرت داشتن دلیل بر حقانیت نیست . آیا در زمان صدر اسلام ، اسلام قوی تر بود یا کفر ؟ آیا می توانیم بگوییم چون بت پرستی در آن زمان قوی تر بوده پس بر حق است . آیا امریکا بر حق است که قدرت مند ترین کشور جهان است .

ثانیا : خلفای راشدین با شمشیر کشور گشایی کردند و از اوضاع خود کشور اسلام غافل بودند . وقتی علی علیه السلام به خلافت رسید با کشوری گسترده روبرو بود که پر است سنن غلط بود . آیا انسان عاقل در آن زمان کدام کار را انتخاب می کرد ؟ ادامه ی کشور گشایی را یا رسیدگی به دشمنان داخلی و مبارزه با سنت های غلط ؟

شیعه می گویند که معاویه -رضی الله عنه- کافر بوده است، سپس ما مى بينيم که الحسن بن علی -رضي الله عنهما- که به گفتة شیعه امام معصوم است – با معاویه صلح کرد و از خلافت دست کشید، پس شیعه باید بگویند که الحسن به نفع یک کافر از خلافت کناره گیری کرده است، و این با عصمت او متضاد است! و یا اینکه باید بپذیرند که معاویه مسلمان بوده است!

فرض کنید شما مسلمانان ده نفر هستید و دشمنان  شما هزار نفر . در صورتی که جنگ کنید همه ی شما نابود می شوید و اسلام از بین میرود .

حالا اگر شما صلح کردید من می توانم بگویم که شما به نفع دشمنانتان کار کرده اید ؟ هرگز نمی توانم چنین حرفی بزنم . شما در حقیقت به خودتان نفع رساندید و به دشمنان ضرر . چون دشمنانتان در صورت جنگ نفع زیادی می بردند و حریفشان را کلا نابود می کردند .

شیعه ادعا می کنند که اصحاب پیامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- بعد از وفات او مرتد شده‌ اند و برگشتند، پرسش این است که آیا اصحاب پیامبر -صلى الله عليه وآله وسلم- قبل از وفات پیامبر «شیعه اثنا عشری بودند» سپس بعد از مرگ پیامبر –صلى الله عليه وآله وسلم- سنّی شدند؟

یا اینکه قبل وفات پیامبر سنّی بودند سپس شیعه شدند؟

چون منقلب شدن و برگشتن یعنی منتقل شدن از یک حالت به حالتی دیگر .....؟!

ان هایی که برگشتند تا قبل فوت رسول خدا بر حق بودند . اما از ادامه ی راه منحرف شدند .

سوال شما مثل این است که من بپرسم که قبل از اینکه ائمه ی اربعه ی شما متولد شوند مسلمانان بر چه مذهبی