پاسخ به:زندگی نامه علما
سه شنبه 3 آبان 1390 8:52 PM
(1242-1180هـ ق)
ولادت
آيت الله سيد محمد طباطبايي (معروف به سيد مجاهد) در سال 1180 ق. در خانه يكي از سادات دانشور كربلا چشم به دنيا گشود. پدر ايشان آيت الله سيد علي طباطبايي بود. پس از گذشت سالها و رسيدن به سن تمييز رفته رفته دريافت كه در چه خانواده‌اي نشو و نما يافته است بستگان نزديك سيد محمد همه از علما و دانشمندان زمان بودند. پدر بزرگ مادري‌اش علامه محمد باقر بهبهاني (متوفي 1201 ق.) معروف به وحيد بهبهاني فقيه برجسته و بي‌نظير آن عصر بود. در دوران مرجعيت وحيد بهبهاني جان تازه‌اي در كالبد حوزه درسي كربلا دميده شد. حوزه كربلا در آن عصر به مركز علمي جهان شيعه تبديل گشت و شاگردان مكتب كربلا سلسله جنبانان علم و فقاعت در سراسر عالم تشيع شدند و در جاي جاي جهان اسلام، مشهد، كاشان، قم، كاظمين، نجف، كربلا، تبريز و هندوستان اقدام به تشكيل حوزه‌هاي علمي نمودند. دو پسر وحيد بهبهاني (دايي هاي محمد) يعني آقا محمد علي طباطبايي و آقا عبدالحسين طباطبايي نيز از علماي ممتاز
تحصيلات و اساتيد
وجود كسان دانشمند و فرزانه در ميان بستگان نزديكش بر افكار و آرمانهاي او تأثير گذار بود. تعليم و تربيت او تحت نظر پدرش آغاز شد و تا مراحل عالي ادامه يافت.
شاگردان
1. سيد ابراهيم موسوي قزويني معروف به صاحب كتاب ضوابط
2. مولي محمد صالح برغاني
3. ملا محمد نوري.
4. ملا حسن يزدي
5. شيخ احمد كرمانشاهي
6. ملا اسد الله بروجردي
7. ملا صفر علي لاهيجاني
8. شريف العلما مازندراني
9. سيد شفيع بروجردي
آيه الله سيد محمد طباطبايي سال 1232 ق. در پي وفات پدر بزرگوارش به كربلا بازگشت در حالي كه غم از دست دادن پدري كه سالها درجوار افاضه‌اش باليده بود بر دلش سنگيني مي‌كرد.
پس از گذشت روزها رفته رفته گذشت زمان بر داغ از دست دادن پدر مرهم مي‌نهاد و نيازها و مسائل زمان كه از سوي مردم ابراز مي‌شد وي را به بازگشت به فعاليت و قبول مسؤوليتهاي جديد وادار مي‌كرد.
پس از چندي به كاظمين شهر امام كاظم ـ عليه السّلام ـ و امام جواد ـ عليه السّلام ـ مهاجرت كرد و در آن شهر مقدس اقامت كرد. در حالي كه مقام مرجعيت جهان تشيع را بر عهده داشت.
تأليفات
المفاتيح في الاصول
المناهل في فقه آل الرسول
الوسائل الي النجاه
اصلاح
جامع الاخبار
الجهاديه
مشكوه الجهاد في ترجمه مصابيح الجهاد
وفات
سيد محمد طباطبايي پس از چندي دچار سوء هاضمه سخت در 13 جمادي الثاني 1242 ق. در شهر قزوين در اثر همان بيماري، در اوج مظلوميت و اندوه چشم از جهان فرو بست و پيكر مطهرش به كربلا انتقال داده و در آنجا به خاك سپرده شد .
