زندگی نامه علما

احمد بن ابى عبد اللّه برقى

 

(اواخر قرن دوم – 280 هـ. ق )

 

ولادت :

 

وى در اواخر قرن دوم در يكى از روستاهاى شهر قم بنام ( برق رود ) و در يك خانواده معتبر و دوستدار اهل بيت به دنيا آمد .

 

تحصيلات :

 

احمد دوران جوانى را در محضر پدر بزرگوارش محمد بن خالد برقى ، كه خود از شخصيت هاى بزرگ شيعه و از مشايخ روايت و شخصيتى مورد اطمينان نزد امام موسى كاظم (ع) و امام رضا (ع) بود به كسب علم پرداخت و توشه فراوانى برگرفت.
در اين زمان بود كه تصميم گرفت همانند پدر، او نيز از راويان سخنان اهل بيت رسول خدا و خاندان عصمت و طهارت (ع) باشد و سخنانشان را به گوش جهانيان برساند.

 

اساتيد :

 

احمد به غير از پدر خود، در محضر برخى از روات و علماى بزرگ شيعه به كسب علم و فراگيرى دانش پرداخته است مانند :
1 ـ معاوية بن وهب.
2 ـ حماد بن عيسى.
3 ـ محمد بن ابى عمير.
4 ـ هارون بن جهم.
5 ـ محمد بن سنان.
6 ـ يونس بن عبد الرحمان.
7 ـ حسن بن محبوب.
8 ـ على بن حكم.
9 ـ حسين بن سعيد اهوازى.

 

شاگردان :

 

شخصيت هاى بزرگى در محضر درس وى به كسب علم پرداخته اند كه هر كدام ستاره اى درخشان در آسمان علم و فقاهت مى باشند، بزرگانى مانند :
1 ـ ابراهيم بن هاشم.
2 ـ على بن ابراهيم بن هاشم.
3 ـ محمد بن حسن صفار.
4 ـ محمد بن يحيى عطار.
5 ـ سعد بن عبد الله.
6 ـ محمد بن على بن محبوب.
7 ـ محمد بن حسن بن وليد.
8 ـ محمد بن احمد بن يحيى.
9 ـ عبد الله بن جعفر حميرى.
10 ـ سهل بن زياد.

 

تأليفات :

 

احمد بن محمد بن خالد برقى تأليفات فراوانى دارد از جمله :
1 ـ المحاسن.
2 ـ العويص.
3 ـ التبصرة.
4 ـ الرجال.
5 ـ البلدان.
6 ـ اختلاف الحديث.

 

خاندان :

 

شيخ ابو جعفر، احمد بن محمد بن خالد بن عبد الرحمن بن محمد بن على برقى، از راويان حديث و از فقهاى بزرگ شيعه و از ياران ائمه (ع) به شمار مى آيد.
او اصالتاً از كوفه است. جد بزرگ او محمد بن على از ياران زيد بن على بن الحسين (ع) بود كه در برابر حكومت ظلم و ستم بنى اميه قيام كرده و در زندان يوسف بن عمر به شهادت رسيد.
پدر بزرگوارش محمد بن خالد برقى، يكى از شخصيت هاى بزرگ شيعه و از مشايخ روايت و شخصيتى مورد اطمينان نزد امام موسى كاظم و امام رضا (ع) بود.

 

مقام علمي :

 

وى از شخصيت هاى بر جسته راويان شيعه در قرن سوم هجرى به شمار مى آيد و بسيارى از احاديث شيخ صدوق و شيخ كلينى به ايشان بر مى گردد.
همانگونه كه محدث نورى مى فرمايد : شيخ طوسى و نجاشى، احمد را توثيق كرده اند و او را مورد اطمينان دانسته اند. او از ارزشمندترين راويان شيعه به شمار مى آيد و بسيارى از علما و فقهاى بزرگ شيعه كه مجموعه هاى روايتى نگاشته‌اند از او روايت نقل كرده اند.
برخى از بزرگان عناوين كتاب هاى خود را نيز از او گرفته اند مانند : ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، علل الشرايع، قرائن و خصال.

 

دوران :

 

احمد بن محمد بن عيسى اشعرى، رئيس شهر قم و از راويان بزرگ شيعه، احمد بن محمد بن خالد برقى را از شهر قم بيرون كرد، زيرا او در بين روايات خود روايات مرسله و رواياتى كه راويان آن ضعيف بوده اند را نقل مى كرده است.
اما او پس از مدتى پشيمان شده و برقى را به شهر باز گردانده و از او معذرت خواهى كرد. بعد از وفات او نيز در تشييع جنازه اش با سر و پاى برهنه شركت كرد تا اهانتى را كه به او كرده جبران نمايد.

 

وفات :

 

احمد بن محمد برقى پس گذراندن عمرى پر بركت در سال 274 يا 280 هـ. ق چشم از جهان فرو بست و به سوى معبود و معشوق خويش پر كشيد.