پاسخ به:زندگی نامه علما
جمعه 1 مهر 1390 11:55 AM
آيت الله حسين راستى كاشانى « دام ظله » |
 |
آية الله حاج شيخ حسين راستى كاشانى در سال 1306 در شهرستان كاشان در محلّه سلطان امير احمد (از فرزندان موسى بن جعفر (ع) ) به دنيا آمد. مادرش، ربابه بود و پدر وى، على نام داشت كه از راه ابريشم بافى، روزگار مي‌گذرانيد و مدتى نيز كارمند دولت بود.
زندگي آية الله راستى كاشانى در خانواده‌اى ساده، امّا متديّن و دوستدار خاندان پيامبر (ص) آغاز شد؛ شيفتگى پدر او به روحانيّت به حدّى بود كه اگر در كوچه خيابان، فرد معمّمى را از دور مي‌ديد، صلوات مي‌فرستاد و در پيشگاهش اداي احترام مي‌كرد.
آية الله راستى كاشانى، تحصيلات ابتدايى را تا پايه ششم در شهر كاشان به پايان رسانيد. پس از آن، به دليل نارضايتى پدر از وضعيت دبيرستانهاى آن روزگار، به دبيرستان نرفت و در بعضى از تجارت خانه‌ها و مغازه‌ها به كار مشغول شد. پس از مدتى به سراغ نقاشى طرحها و نقشه‌هاى قالى رفت و آن حرفه را نزد استادان معروف و مجرّب فرا گرفت؛ امّا به سبب شوق فراوان به كسب معارف اسلامى و علوم دينى، راهى حوزه علميه كاشان شد. دروس دوره ادبيات و بخشي از دروس سطح را نزد استادان مشهور آن ديار آموخت و سپس، عازم حوزه علميه قم شد.
در قم، نيز رسائل، مكاسب و كفايه را به پايان رساند و در كنار آن به تحصيل فلسفه، كلام و تفسير مشغول بود. پس از آن، عازم نجف اشرف شد تا ضمن باريابى به درگاه مولاى متقيان، على (ع) از محضر استادان آن ديار نيز بهره ببرد كه اين سفر بيش از بيست و پنج سال به طول انجاميد. علت مهاجرت ايشان به نجف اشرف، علاقه فراوان ايشان به تفسير قرآن كريم واطلاع از جلسات درس تفسير حضرت آيت‌الله العظمى آقاى خويى بود.
آية الله راستى كاشانى، در طى اين سالها، به تدريس درسهاى آموخته نيز مي‌پرداخت و شاگردان بسيارى را تربيت مي‌نمود؛ امّا با شرفيابى حضرت امام(ره) به شهر اميرمؤمنان على (ع) ، آية الله راستى درس خود را كه طلاب بسيارى در آن شركت مي‌جستند، تعطيل كرد و همراه با شاگردان، در درس امام خميني(ره) شركت كرد.
ايشان در طول دوران تحصيل خود از محضر استادان برجسته‌اى بهره‌مند بود. وى در كاشان، دروس دوره ادبيات و بخشى از دروس دوره سطح را نزد استادانى همچون آية الله العظمى سيد محمد حسين رضوى، آية الله ميرزا حسين فاضل نراقى، آية الله غروى كاشانى، آية الله شيخ على اكبر صمدى و آية الله حاج شيخ جعفر صبورى قمى فرا گرفت.
با ورود به قم، رسائل و مكاسب و كفايه را نزد آية‌الله العظمى حاج شيخ مرتضي حائرى يزدى، آية الله حاج شيخ عبدالجواد اصفهانى، آية‌الله العظمى حاج سيد شهاب الدين مرعشى نجفى و حضرت آية الله العظمى حاج سيد محمدباقر طباطبايي بروجردى (سلطاني) آموخت و براى آموختن تفسير، هيئت، فلسفه نزد مرحوم علامه طباطبايى رفت.
در دوره تحصيل در نجف نيز، به درس خارج اصول و فقه و تفسير آية الله العظمي حاج سيد ابوالقاسم خويى و آية الله العظمى ميرزا باقر زنجانى رفت. همچنين در درس حضرات آيات حاج سيد محسن حكيم و حاج سيد محمود شاهرودى، حاج سيد عبدالهادى شيرازى، ميرزا حسن يزدى، شيخ حسن حلّى، حاج ميرزا حسن بجنوردي و حاج سيد حسين حمّامى نيز به تناوب شركت مي‌جست.
وي براى فراگيرى علم حديث و درايه و بخشى از حكمت و فلسفه به نزد آية الله العظمى حاج سيد عبدالاعلى سبزوارى رفت.
از ديگر استادان او در فلسفه و كلام، آية الله حاج شيخ صدرا مي‌باشد. همچنين وى تفسير را نزد عالم ربانى، آية الله شيخ محمد على سرابى و آية‌الله العظمى آقاى خويى آموخت در اين مدت ايشان از جلسات خصوصى اخلاق حضرت آيت‌الله العظمى حاج سيد جمال گلپايگانى بهره برد.با حضور امام (ره) در حوزه علميه نجف اشرف، آية الله راستى به درس ايشان شتافت و از محضر وي بهره‌هاى بسيار برد. آية الله راستى مدتى در جلسات فقهى شوراى استفتاى آية الله خويى شركت داشت.
اشتغال به درس و علوم دينى، آية الله راستى را از مبارزه بر ضد طاغوت بازنداشت. وى از نخستين روزهاى نهضت، به جمع مبارزان پيوست و همواره با اطاعت از رهنمودهاى امام خمينى (ره) به افشاگرى ماهيت شوم خاندان پهلوى و تلاش براى استقرار نظامى اسلامى با بهره‌گيرى از معارف اهل بيت (ع) مي‌پرداخت. ز جمله فعاليتهاى سياسى وى كه پيش‌تر، ذكر آن آمد، تعطيل كردن درس خود در نجف و حضور در درس امام(ره) به منظور مطرح نمودن و تقويت نهضت امام خميني(ره) بود. ديگر اينكه وى در سال 1343، مسأله تقليد از امام خميني(ره) را به طور جدى مطرح كرد. ية الله راستى، با عضويت در جامعه مدرسين حوزه علميه قم، جزء فعالان اين مجموعه شد و امضاى او در زير بسيارى از اعلاميه‌ها و بيانيه‌هايى كه بر ضد شاه منتشر مي‌شد، به چشم مي‌خورد.
از ديگر فعاليتهاى وى در زمان رژيم شاه، سفر به آبادان، به نمايندگى از طرف امام خمينى (ره)، براى حمايت و پشتيبانى از اعتصاب كاركنان صنعت نفت بود. وى از كسانى بود كه در مسجد دانشگاه تهران متحصن شد.
با پيروزى انقلاب اسلامى ايران در بهمن 1357، فعاليتهاى سياسى معظم له پايان نيافت. برخى از مسؤوليت‌هاى وى پس از انقلاب به شرح زير است:
1ـ عضويت در دفتر استفتائات امام خمينى (ره)؛
2ـ عضويت در شوراى عالى موقّت اعزام قضات؛
3ـ عضويت در شوراى تشخيص صلاحيت فقهى و اجتهاد كانديداهاى شوراى عالى قضايي؛
4ـ نمايندگى امام (ره) در شوراى عالى مديريّت حوزه علميه قم؛
5ـ رياست شوراى عالى حوزه علميه قم؛
6ـ عضويت در جامعه مدرسين حوزه علميه قم؛
7ـ نمايندگى مجلس خبرگان رهبرى در دوره‌هاى اوّل و دوم از استان تهران؛
8ـ نمايندگى امام (ره) براى نظارت بر سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى
آية الله راستى كاشانى در طول عمر خود، تا كنون فعاليتهاى علمى و فرهنگى بسياري را به انجام رسانده است كه ذكر همة آنها در اين مختصر نمي‌گنجد. وى حدود پنجاه سال است كه به تدريس در حوزه‌هاى علميه كاشان، نجف اشرف و قم مي‌پردازد و از اين رهگذر، شاگردان بسيارى را پرورش داده است كه برخى از آنان خود، از استادان و فضلايى هستند كه در حوزه‌هاى علميه ايران و ديگر كشورها به خدمت به جامعة تشيع مي‌پردازند. برخى نيز در پستهاى مهم و حساس نظام اسلامى، خدمت مي‌نمايند.
آية الله راستى، در زمان حيات امام(ره) به نمايندگى ايشان براى ساماندهي امور حوزه و ايجاد تشكيلات شوراى مديريت حوزة علميه قم منصوب شد و مُجاز به تصرف در امور شرعيه شد. در اين زمينه، وى خدمات شايانى را به سرانجام رسانده است كه آثار و بركات آن تا هم اكنون نيز بر جاى مانده است. آية الله راستى به پژوهش در زمينه‌هاى گوناگون دينى، پرداخته كه برخى از آنان در نشريات كشور به چاپ رسيده است.
وي همچنين تقريرات دروس برخى از اساتيد خود را نگاشته و حواشى و دستنوشته‌هايي در زمينه فقه و اصول دارد.
آية الله راستى كاشانى هم اكنون در قم حضور دارد و به تدريس طلاب مستعدّ مى پردازند.
