معرفی ونقد کتاب از وبلاگ بست بوک

بينايي

ژوزه ساراماگو

عبدالرضا روزخوش

انتشارات روزگار

روزي كه قرار است راي گيري صورت گيرد هيچ كس در پايتخت به باجه هاي راي مراجعه نمي كند و اين موضوع باعث نگراني مسئولين مي شود . در ساعت 4 بعد از ظهر ناگهان همه مردم تصميم به حضور در باجه ها مي گيرند . و كسي توضيحي براي اين اتفاق ندارد . خيال دولت راحت مي شود ولي پس از شمارش آراء 70 درصد آنها راي ها سفيد هستند و همين امر باعث برگزاري مجدد انتخابات مي شود . در نوبت دوم 80 درصد از آراء سفيد است . دولت شديدا ناراحت است و اين امر را توهيني به دموكراسي مي داند هر چند عده اي عنوان مي كنند كه راي سفيد نيز حق قانوني مردم است و نبايد با آن ها برخورد شود . در همين راستا بين مردم و دولت برخورد پيش مي آيد و مردم دست به راه پيمايي سكوت مي زنند و ....
در ادامه ماجرا به اين نكته اشاره مي شود كه اين شهر همان شهري است كه واقعه ي كوري در آن رخ داده بود و بار ديگر شخصيت هاي آن رمان در اين كتاب ظاهر مي گردند . اين كتاب سياسي ترين كتاب ساراماگو هست و به نظر من كه ايده ي بسيار جالبي داشت و خيلي هم خوشم اومد . عكس العمل مردم و دولت و نيرنگ هاي دولت در برابر مردم را رئال و زيبا تصوير كرده ولي خوب تا قبل از برخورد با شخصيت هاي رمان كوري روند كتاب را بسيار بسيار بيشتر دوست داشتم . به هر حال خوندن كتاب براي دوستني كه با رمان كوري ارتباط برقرار كردند مي تونه تجربه ي جالبي باشه . ساراماگو را بسي دوست مي دارم .

آقاي ساراماگو عضو حزب كمونيست هستند و كلا آدم ضد مذهبي هست تا حدي كه وقتي جايزه ي نوبل ادبيات را برد واتيكان بسيار ناراحت شد . نكته ي بسيار جالب ديگه در مورد ايشون اينه كه در نوشتارشون فقط از علامت نقطه و ويرگول استفاده مي كنند و به ساير علائم اعتنايي ندارند و به همين خاطر جملاتشون طولاني و پشت سر هم به نظر مي آيد .

 قسمت هاي زيبايي از كتاب

فقط كافي بود به هشتاد و سه درصد مردمي فكر كرد كه راي سفيد داده بودند . آن ها در برابر هفده درصد موافق قرار داشتند و باوركردني نيست كه هفد درصد بتواند در مقابل هشتاد و سه درصد بايستد . ديگر دوره ي رويارويي فقط با توكل بر خدا گذشته است !

روز بعد يا همان روزي كه از آن به عنوان فردا ياد مي كنيم ، مي تواند براي بعضي ها اصلا وجود نداشته باشد !

باهوش ها را مي توانيم به خدمت در آوريم  ، اما افراد خيلي باهوش ، حتي اگر در كنار ما هم باشند ، ذاتا خطرناك هستند ، دست خودشان نيست ، جالب تر اين جاست كه با هر عملي به ما مي گويند كه بايد مراقبشان باشيم .