هر روز با یک حکایت از گلستان سعدی

 حکایت

هرمز[55] را گفتند وزیران پدر را چه خطا دیدی که بند فرمودی گفت خطایی معلوم نکردم و لیکن دیدم که مهابت[56] من در دل ایشان بی کرانست و بر عهد من اعتماد کلی ندارند ترسیدم از بیم گزند خویش آهنگ هلاک من کنند پس قول حکما را کار بستم که گفته‌اند
از آن کز تو ترسد بترس ای حکیم               وگر با چنو صد بر آیی به جنگ
از آن مار بر پای راعی زند               که ترسد سرش را بکوید به سنگ
نبینی که چون گربه عاجزشود               بر آرد به چنگال چشم پلنگ