آموختن
روشهای محافظت از خود، شاید مهمترین کاری باشد که والدین برای
فرزندانشان انجام میدهند؛ حتی مهمتر از فراهم کردن خورد و خوراک و
پوشاک مناسب....
البته همین مهمترین وظیفه، سختترین هم هست؛
چون اگر قرار باشد همه خطرات پیرامون کودک را به او توضیح بدهید، این کار
آثار روانی نامطلوبی به جا میگذارد. در واقع کودک دیگر به هیچ چیز و هیچ
کس اعتماد نخواهد داشت و یک احساس اضطراب و ترس همیشگی، با او همراه خواهد
بود اما اگر از گفتن این خطرات صرفنظر کنید، باز هم این کارتان عواقب خاص
خودش را خواهد داشت. به گفته کارشناسان، در چنین مواردی باید خیلی حساب
شده و منطقی با بچهها صحبت کرد. بهترین راه این است که خطراتی را که در
کمین بچههاست با زبانی قابل فهم برای آنها توضیح داد و بلافاصله روشهای
پیشگیری از این خطرات را هم به آنها آموزش داد. هیچگاه نباید برای هوشیار
کردن کودکان قصههای ترسناک برای آنها تعریف کرد چون این داستانها بچهها
را در وحشت و اضطراب رها میکند و هیچ راهحلی به آنها یاد نمیدهد. در
این خصوص میتوان به ۱۰ مهارت مهمی که پدران و مادران وظیفه دارند به
فرزند خود آموزش بدهند، اشاره کرد.
۱) احساس امنیت باید
به فرزند خود بیاموزید که هر انسانی حق و حقوقی دارد؛ از جمله حق نفس
کشیدن، حق زنده ماندن و بسیاری حقوق دیگر. کودک باید بداند که حق امن
ماندن و امنیت داشتن جزو حقوق طبیعی اوست و دیگران وظیفه دارند این حق او
را به رسمیت بشناسند و رعایت کنند.
۲.) محافظت از بدن خود کودک باید بداند که صاحب تمام بدن خود است و کسی حق ندارد بدون رضایت او و والدیناش، بدن وی را لمس کند.
۳) کمک گرفتن از دیگران در برابر باجگیرها افرادی
که از بچهها باجگیری میکنند از لحاظ روانی افرادی ترسو هستند که در
برابر جمع هراسان میشوند و پا به فرار میگذارند. باید به کودک خود آموزش
دهید که در چنین مواردی از دوستان نزدیک خود کمک بگیرد و حتما مساله را با
مسوولان مدرسه یا با پدر و مادر در میان بگذارد. البته حتما به کودک
بگویید در مواردی که باجگیرها برای او تهدید جانی داشتند مقاومت نکند.
گاهی بچهها از ترس اینکه به خاطر از دست دادن وسایلشان توسط والدین خود
تنبیه شوند، به هیچ عنوان تسلیم نمیشوند و این بسیار خطرناک است.
۴) گفتن حقیقت اگر
با فرزند خود مرتب صحبت کنید و همیشه به او یادآور شوید که پشتیبان همیشگی
او در زندگی هستید، کودک هم یاد میگیرد مشکلات و رازهای خود را با شما در
میان بگذارد و از شما کمک بگیرد.
۵) مورد قبول قرارگرفتن اگر
فرزند شما مسالهای را که او را آزار میدهد یا باعث اضطراب او میشود
برای شما تعریف کرد حتی اگر خیلی هم پیشپا افتاده بود هیچگاه به او
نخندید یا واکنشی نشان ندهید که او احساس حماقت کند چون این کار شما باعث
میشود کودک کمکم مشکلات خود را بروزندهد و اگر زمانی مورد آزار و اذیت
واقعی هم قرار گرفت با شما مشورت نکند.
۶) رازدار نبودن همیشه
برنامههای تلویزیونی بچهها یا حتی خود والدین، کودکان را به رازدار بودن
تشویق میکنند و به کودکان میآموزند این رازداری باعث اعتماد دیگران به
آنها میشود اما باید به فرزندان خود تاکید کنید که هیچ رازی نباید بین
آنها و افراد بزرگتر دور از چشم والدین وجود داشته باشد چون اکثر افرادی
که کودک آزاری میکنند، به کودک میگویند بوسیدن یا تماس بدنی بین ما،
رازی است که غیر از ما دو نفر کسی نباید آن را بفهمد.
۷) مهارت «نه» گفتن برخی
والدین به فرزندان خود میآموزندکه همیشه باید به حرف بزرگترها گوش کرد و
همیشه حق با بزرگترهاست اما در واقع، این آموزش کاملا غلط است و کودک
باید یاد بگیرد که گاهی هم به خواستههای دیگران «نه» بگوید چون در غیر
این صورت کودک خود را تسلیم هر نوع خواسته بیمارگونه و آزاردهندهای
خواهد کرد.
۸) مخالفت با تماس بدنی هر کودکی باید
بداند که هیچ کس حق ندارد او را به زور ببوسد یا در آغوش بگیرد. باید به
فرزند خود بیاموزیم که اگر فردی او را مجبور به انجام چنین کارهایی کرد،
حتما به پدر و مادر یا بقیه اعضای خانواده اطلاع دهد.
۹) صحبت نکردن با غریبهها کودکان
هیچگاه نباید با افراد غریبه صبحت کنند یا هدیهای از آنها دریافت کنند
حتی یک شکلات یا آدامس. البته به کودک خود آموزش دهید که گاهی استثناهایی
هم وجود دارد. مثلا اگر در خیابان گم شد، باید پیش مغازهدارها یا پلیس
برود و از آنها کمک بخواهد.
۱۰) قانونشکنی به کودکان
خود آموزش بدهید که در مواقع خطر اجازه دارند هر قانونی را زیر پا
بگذارند. حتما به آنها بفهمانید که در شرایط بحرانی هر کاری برای نجات خود
انجام دهند، با پشتیبانی کامل شما همراه است. مثلا میتوانند فرار کنند،
خیلی بلند فریاد بکشند، دروغ بگویند و...