1. وقتي به خانه ميرسي و لباسهايت را عوض مي كني...
الف- همه را يك گوشه روي هم تلنبار ميكني.
ب- با دقت آنها را تا ميكني و در كمد ميگذاري.
ج- هرجا كه برسي يك تكه از لباسهايت را پرت ميكني.
2. در يك مكان عمومي اگر ظاهرت نا مرتب باشد...
الف - خيلي هم بد نيست.
ب- هرگز! امكان ندارد بگذارم ظاهر نامرتبم را بقيه ببينند.
ج- خب ظاهر نامرتب يك نوع مدل است ديگر.
3. معلم انشا از تو ميخواهد اولين انشا را در سال تحصيلي جديد بنويسي...
ب- قبل از اينكه نوشتن را شروع كني يك طرح كلي از انشا در ذهنت ترسيم ميكني.
الف- از نتيجهگيري درباره موضوع انشا شروع ميكني.
ج- بدون چرك نويس در همان كاغذ اصلي شروع به نوشتن انشا ميكني.
4. قرار است اشياي زينتي در قفسههاي كمد اتاقت بچيني...
ج- اصلاً ! از اين كار متنفرم.
الف- بدون اينكه دقت زيادي بكني همه را در كنار هم ميگذاري.
ب- با رعايت فاصلهاي يكسان آنها را در كنار هم ميچيني.
5. قرار است همه امتحانها با هم در يك هفته برگزار شود...
ب- هر روز مقداري از درسها را ميخواني تا شب امتحان برايت آسان شود.
الف- همه را ميگذاري براي شب امتحان.
ج- اصلاً نميتواني اين طور امتحان بدهي.
6. وقتي يك جمله تأثيرگذار ميشنوي...
الف- روي يك تكه كاغذ آن را يادداشت ميكني.
ب- با دقت و خط خوش در دفتر يادداشت مخصوصت آن را يادداشت ميكني.
ج- با بيحوصلگي جمله را تأييد ميكني.
7. بعد از اسبابكشي...
الف- بستهبنديهاي وسايلت را در يك زمان باز ميكني و همه وسايل را باهم بيرون
ميآوري.
ب- يك آخر هفته را به اين كار اختصاص ميدهي تا همه لوازمت را با دقت بيرون بياوري و بچيني.
ج- نصف بستهها را باز ميكني و ميچيني اما بقيه لوازمت در جعبهها باقي ميماند تا وقتي كه...
8. كدام اصطلاح را ترجيح ميدهي...
ج- هرچه پيش آيد خوش آيد.
ب- نظم و ترتيب يعني آرامش.
الف- هر وقت هلت دادند برو جلو.
اگر بيشتر پاسخهاي به دست آمده «الف» باشد:
مرتب و منظم: تبريك! تو يكي از همان اشخاصي هستي كه بعضيها به نظم و ترتيبت حسرت ميخورند. با برنامه، دقيق و وقتشناس. در اتاق تو هميشه همه چيز سرجاي خودش است و هيچ قفسه به همريختهاي در كمدت وجود ندارد. هر كاري وقتي دارد و هر چه انجام ميدهي از قبل برنامهريزي شده است. به همين دليل است كه هيچ كدام از كارها و برنامههايت اتفاقي يا تصادفي نيست. تو حتي پيشبيني پيشبيني نشدهها را هم كردهاي! تو برنامهها، ايدهها، اصول و عادتهايت را روي كاغذ ميآوري و هيچ چيز را از قلم نمياندازي. يك دانش آموز موفق در مدرسه كه هيچوقت خسته نميشود چرا كه به صورتي كاملاً منطقي براي هر درسي برنامه ريزي دقيقي داري. اما صبر كن! همه اينها خيلي خوب است ولي ممكن است تبديل به يك وسواس بيمارگونه شود. پس براي هر چيز كوچك برنامهريزي پيچيدهاي نكن. زماني را هم براي تخيل و رؤياپردازي نگهدار!
اگر بيشتر پاسخهاي به دست آمده «ب» باشد:
خيالپرداز و رؤيايي: تو بيشتر وقتت را در بحران بي نظمي و بههمريختگي هاي اطرافت ميگذراني. جالب اينجاست كه در نهايت از اين موضوع عصباني هم ميشوي! زندگي تو مثل يك مارپيچ عظيم است. يك روز تا نيمههاي شب درس ميخواني و يك روز كاملاً از ياد ميبري كه دانشآموز هستي. به همين دليل است كه هميشه بين نظم و به هم ريختگي در حال دست و پا زدني و نميتواني از بين اين دو يكي را انتخاب كني. يك روز فوقالعاده منظم و يك روز كاملاً شلخته! به يك دليل: تو از روزمرگي بيزاري و براي فرار از آن در ميان ترتيب و بي نظمي معلقي. منظم بودن تو را به تكرار ملزم ميكند و به همين دليل تو هميشه از نظم و ترتيب دوري ميكني. اما دقت كن: درست است كه تكرار چيز خسته كنندهاي است، ولي كمي نظم و ترتيب اصلاً زندگي تو را خسته كننده نخواهد كرد.
اگر بيشتر پاسخهاي به دست آمده «ج» باشد:
نامنظم و نامرتب: خيلي دلت ميخواهد كه مرتب باشي اما چيزي در وجودت مقاومت ميكند و ناگهان خودت را در يك آشفتگي و هرج و مرج بزرگ مي بيني. گاهي وقتها هراس بر تو غلبه مي كند و زمان زيادي را در نگراني و استرس از دست ميدهي. همه چيزهايي كه مربوط به نظم، هماهنگي، ترتيب و برنامهريزي ميشوند باعث آشفتگي و نگرانيات مي شوند. دوست داري غريزهات را دنبال كني بدون اينكه اين قواعد دست و پا گير سد راهت شوند. طبيعي است كه با اين روش نمرههاي چندان درخشاني هم بدست نميآوري.اما كمي فكر كن : اگر يك حداقلي از نظم و ترتيب در زندگيات وارد كني تحول بسيار بزرگي را خواهي ديد. مثلاً هفتهاي يك وظيفه كه از همه مهمتر است براي خودت تعيين كن (انجام تكليفهاي درسي، مرتب كردن اتاق) يا يك برنامه ريزي سبك (مثلاً چهارشنبه=يك ساعت رياضي) ميتواند قدم خوبي براي شروع باشد. نگران نباش. براي كارهاي مورد علاقهات وقت كم نميآوري
