نام گروهی از اجرامی که در مناطق بیرونی سیاره ای منظومه شمسی قرار داشته ومدار سیارات را قطع می کنند .این اجرام را جزء سیارکها می دانیم در حالی که بسیاری از آنها هسته دنباله دار هایی هستند که بدلیل دوربودن ؛فعالیت دنباله دار بودن آنها با وسایل رصدی زمینی قابل مشاهده نیست.معیار شناسایی این اجرام قطع کردن مدار سیاره نپتون است یعنی حضیض مداری آنها باید کمتر از 30 واحد نجومی باشد.اجرامی که تاکنون شناسایی شده اند دارای قطری بیشتر از 50 کیلومتر هستند وامکان دارد تعداد آنهایی که قطری کمتر از این داشته باشند بسیار زیاد باشد که تاکنون کشف نشده اند.تصور براین است که این اجرام اعضاء کمربند کوییپر –اج ورث باشند که در 4.5 میلیارد سال پیش هنگامی که سیارات در حال شکل گیری بوده اند تشکیل گروه داده اند.مدار آنها ناپایدار است واین ناپایداری ناشی از عبور از کنار سیارات بزرگتر منظومه شمسی در گذشته می باشد.این عبور ها هم می تواند آنها به مناطق بسیار دور دست پرتاب کند وهم آنها را بصورت یک دنباله دار درخشان به مناطق داخلی منظومه شمسی هدایت کند. سنتور در افسانه های یونانی به شکل موجودی است که نصف بدنش اسب ونصف دیگرش انسان است ودلیل نام گذاری همین است چراکه این اجرام هم خاصیت سیارکها را نشان می دهند هم دنباله دارها.اولین سنتور بانام چیرون در سال 1977 کشف شد .دومین سنتور بانام فولاس در سال 1992 کشف شده است.
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (بگو در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است، سپس خداوند به همین گونه، جهان را ایجاد می کند خداوند یقیناً بر هر چیز تواناست) /عنکبوت20
