مطالب علمی - پزشکی

اضطراب کلیدی‌ترین ساز و کار مغز در تصمیم‌گیری را تضعیف می‌کند.

پژوهشگران می گویند نتایج تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که  «اضطراب»، کلیدی‌ترین سازوکار تصمیم‌گیری مغز را تضعیف می‌کند آنان اعلام کردند بازدارندگی عصبی فرآیندی است که طی آن یک سلول عصبی، فعالیت سلول دیگر را سرکوب می‌کند و این فرآیند جنبه‌ای حیاتی در توانایی انسان در انتخاب کردن است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش محققان نگرانی و اضطراب، فرآیند “بازداری عصبی” را تضعیف و یک سلول عصبی، فعالیت سلول دیگر را سرکوب و ساز و کار تصمیم‌گیری فرد را تخریب می‌کند.

 محققان در مدتها پیش، این سوال را در ذهن داشتند که چرا افراد مضطرب، هنگام تصمیم‌گیری واقعا ناتوان می‌شوند.

یوکو موناکاتا، پروفسور روانشناسی در دانشگاه کلورادوی آمریکا معتقد است که در اشخاص مضطرب، بازدارندگی عصبی کاهش پیدا می‌کند که همین امر تصمیم گیری را دشوار می‌سازد.

بازدارندگی عصبی فرآیندی است که طی آن یک سلول عصبی، فعالیت سلول دیگر را سرکوب می‌کند و این فرآیند جنبه‌ای حیاتی در توانایی انسان در انتخاب کردن است.

هانا سیندر محقق روانشناس و دانشجوی موناکاتا در این باره خاطرنشان کرد: ما دریافتیم اگر میزان پدیده بازدارندگی را در یک مغز تحریک شده افزایش دهیم سپس سیستم مغزی می‌تواند تصمیمات دشوارتری را اتخاذ کند و بالعکس اگر از میزان بازدارندگی کاسته شود تصمیم گیری برای فرد دشوارتر می‌شود.

پژوهشگران می‌گویند: با این یافته می‌توان به روش‌های مفید برای بهبود اضطراب دست پیدا کرد.

شرح این یافته در مجله پیشرفتهای آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
محققین در نهایت به این نتیجه رسیدند که هر قدر میزان اضطراب و نگرانی فرد افزایش یابد، فرآیند انتخاب و اتخاذ تصمیم نیز ضعیف‌تر می‌شود.

بر اساس ‘گزارش سازمان  اختلالات اضطرابی در آمریکا ، اختلالات اضطرابی شایعترین بیماری در ایالات متحده می‌باشند.

استرس و اضطراب کلماتی هستند که در زندگی روزمره، برای توصیف حالات و احساسات بسیار استفاده می شوند:. به طور مثال، به هنگام سخنرانی در برابر جمع، به هنگام امتحان، به هنگام مشکلات مادی، تاُخیر سر یک قرار، … هنگامی که در شرایطی چون شرایط فوق، در سخنان خود از این دو کلمه استفاده می کنیم، توجه چندانی به تفاوت موجود میان آن دو نداریم.
ولی هنگام سخن گفتن از مشکلات روحی شایع در کودکان و نوجوانان، باید دقیق تر بود و تفاوت میان استرس و اضطراب را به خوبی درک کرد. در روان شناسی، اضطراب مرحله ی پیشرفته تر استرس مزمن است، که هنگامی به صورت یک مشکل بهداشت روانی در می آید که برای فرد یا اطرافیانش رنج و ناراحتی به وجود آورد یا مانع رسیدن او به اهدافش شود و یا در انجام کار های روزانه و عادی او اختلال ایجاد کند. برای درک بهتر ابتدا استرس (تنیدگی)، و سپس اضطراب را مورد بررسی قرار می دهیم.

 
یک ورزش تنفسی را امتحان کنید
به جای فکر کردن به صورت حسابها یا ثبت نرخ بیکاری، روی تنفس خود متمرکز شوید. به طور کامل نفس بکشید، مکث کرده و سپس آن را آزاد سازید. بر اساس گفته دکتر مایکل، سرپرست Penn Program برای مدیریت استرس در سازمان سلامت دانشگاه پنسیلوانیا،  بعد از ۱۰ بار تکرار تنفس عمیق باید مقداری آرامش پیدا کنید.

مدیتیشن با تمرکز زیاد
این مدیتیشن به جای پرداختن به غم و غصه‌ها تمرکز روی لحظه حال را تاکید دارد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه کتاب Full Catastrophe Living: استفاده از جسم و ذهن برای مقابله با استرس، درد و بیماری را مطالعه کنید (نویسنده آن دکتر Jon Kabat-Zinn می‌باشد). همچنین از دیگر کتابهای مفیدی که در این خصوص توسط متخصصین امر نوشته شده نیز می توانید استفاده کنید.(پیشنهاد می کنیم تا با قرار دادن یک زمان مشخص در روز، بطور منظم هر چند کوتاه ، ۱۰ الی ۱۵ دقیقه مطالعه نمایید.)

مغز خود را درگیر سازید
مغز اضطراب را در دو ناحیه جداگانه پردازش می‌کند. بادامه (نام ناحیه ای در مغز) پاسخ جنگ را ساطع می‌کند، درحالیکه قشر پیشین جلویی مغز کارهایی اجرایی، مثل تصمیم گرفتن را کنترل می‌کند. یک مطالعه نشان داد که افرادی که مستعد اضطراب هستند اگر در یک فعالیت که نیازمند انحراف توجه از بادامه به قشر پیشین جلویی مغز است درگیر شوند، برای حل و فصل نگرانی‌های خود دچار مشکل میشوند. بعضی یافته‌ها حاکی از آن هستند که استفاده از دیگر تکنیک‌های موفقیت آمیز مانند انحراف توجه با کیفیت بالا، مثمرثمر می‌باشند.(با مطالعه یا آموزش روشهای فوق بوسیله متخصصین آنها را فرا بگیرید.)
معاشرت کردن
اگر وقت خود را صرف با دوستان و خانواده خود بکنید، نه تنها ذهن خود را مشغول امور بیهوده نمی‌کنید بلکه با تمرکز روی خنده و غلبه بر ترس و نگرانی‌ها، خلق و خوی خود را بهبود می‌بخشید. در زمان‌های سختی، معاشرت کردن به معنی همدردی با همسالان و رفقا می‌باشد. اما به جای صحبت درباره مسائل منفی، راجع به پیشرفت‌های مثبت بحث کنید.
فعالیت بدنی
ورزش یکی دیگر از تاکتیک‌های تغییر توجه از اضطراب می‌باشد. ورزش به خاطر آرامش زیادی که در خود دارد، سبب افزایش میزان دپامین می‌شود که این به نوبه خود باعث بهبود خلق و خو می‌گردد. درگیر شدن با فعالیت بدنی به فرد حس کنترل و موفقیت می‌بخشد، که می‌تواند اضطراب و دودلی را تحت الشعاع قرار بدهد. یک مورد که باید مد نظر داشته باشید این است که اجازه ندهید ذهن در هر جایی که خواست پرسه بزند، بلکه باید همزمان به همان فعالیت بدنی فکر خود را مشغول بسازید.
 
مراقبت پیشگیرانه
اضطراب یک احساس قوی است که فرد را از پای در می‌آورد. اما به جای نوشیدن نوشابه‌های الکلی، خوردن غذاهای چرب و تماشای تلویزیون، اصول اساسی سلامتی و مراقبت پیشگیرانه را دنبال کنید: به طور فیزیکی فعالیت داشته باشید، خوب بخورید و به اندازه کافی استراحت نمایید. همچنین از مواد شیمیایی مثل کافئین و نیکوتین اجتناب بورزید، چون که این مواد اضطراب را بدتر می‌کنند.
تکنیک‌های رفتاری و شناختی
دکتر اسرائیل ایبرزن، استاد روان پزشک و روان شناس در دانشگاه میشیگان، تکنیک‌های رفتاری و شناختی را برای کمک به بیماران به کار می‌گیرد تا آنها بتوانند بر اضطراب غلبه کنند. این تکنیک‌ها شامل تغییر حکایت مربوط به اضطراب می‌باشند و فاصله احساسی را به وجود می‌آورند و دلهوره را به گونه‌ای دیگر مورد بررسی قرار می‌دهند. از آنجا که این واکنش‌ها به سختی درک می‌شوند، این دکتر توصیه می‌کند که باید از متخصصین در این زمینه کمک بگیرید.
روان درمانی
درمان برای افرادی که جویای اطلاعات بیشتر در مورد تکنیک‌های رفتاری و شناختی غلبه بر اضطراب هستند، مفید می‌باشد، همچنین برای افرادی که دچار آشوب‌های بالینی هستند، کمک‌کننده است. بر اساس سازمان غیرانتفاعی اختلالات اضطرابی در آمریکا، اختلالات اضطرابی شایعترین بیماری در ایالات متحده می‌باشند. یک روان درمان بیماری را به طور تخصصی تشخیص می‌دهد و کمک و درمان خاص را ارائه می‌دهد.
داروهای ضد اضطراب و افسردگی
پزشکان برای رفع علائم افسردگی و اضطراب بالینی دارو تجویز می‌کنند. برای رهایی از اندوه کوتاه مدت، بیماران می‌توانند بنزو دیازپین را مصرف کنند. و نیز برای درمان اختلالات اضطرابی، داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین و دالوکستین تجویز می‌شود.(البته با تجویز پزشک) یک تحقیق جدید در ژورنال جامعه پزشکی آمریکا نشان داد که داروی ضدافسردگی لگزاپرو برای درمان اضطراب بزرگسالان بالای ۶۰ سال، مفید و موثر است.