ابن سینا حاذق ترین پزشک
از زمان امپراطوری روم تا شروع علوم جدید در ابتدای قرن 16 میلادی بود
تاثیر او در جهان اسلام و در اروپای غربی در قرون وسطی تحت نام اوسنا بسیار
گسترده بوده است.
ابن سینا در افشنه از روستاهای بخارا جایی که امروز کشور ازبکستان است به
دنیا آمد در زمان بخارا قسمتی از ایران بود پدرش کارمند دولت و مامور جمع
آوری مالیات و خانه اش محل اقامنت و گفتگوی علاقمندان علم و کمال بود. او
در زمان کودکی قوانین اسلامی ادبیات و پزشکی را فرا گرفت.
ابن سینا در 17 سالگی منصور سامانی پادشاه بخارا را که دیگر پزشکان از
درمان او ناتوان شده بودند معالجه کرد ولی به جای دستمزد استفاده از
کتابخانه سلطنتی را در خواست کرد. وی به عنوان پزشک دربار تا سقوط پادشاهی
سامانیان در سال 999 میلادی در آنجا خدمت کرد. سپس به مسافرتهای طولانی
پرداخت. روزها به عنوان پزشک کار می کرد و شبها به بحث های فلسفی و علمی با
افراد دیگر مشغول می شد. ابن سینا در شهر همدان که در مسیر اصلی راه تجارت
قرار داشت ساکن شد. او پزشک چندین سلطان و از شهرت و درآمد مناسبی
برخوردار بود زمانی که در همدان می زیست مقاله های بسیاری نوشت. کتاب شفا
بزرگترین اثر او دانشنامه ای در فلسفه , پزشکی , علوم طبیعی و منطق است.
ابن سینا شک و تردید را وارد مطالعه در کیمیاگری کرد. کیمیا گری عقیده و
تلاشی بود در این راه که طلا را از فلزات دیگر مانند سرب می توان ساخت.
در سال 1022 میلادی سلطان همدان که ابن سینا در خدمتش بود فوت کرد و او به
اصفخان که در مرکز ایران قرار داشت رفت. در این شهر بودک ه کتاب قانون را
در پزشکی کامل کرد. در این کتاب او به شرح دستاوردهای عمده پزشکی کامل کرد.
در این کتاب او به شرح دستاوردهای عمده پزشکی روم و یونان پرداخت . او
فهرست 760 دارو و فراورده پزشکی را به طور نظام مند تهیه کرد. ابن سینا
ماهیت عفونی بیماری سل و نقش آب را در پراکندن بیماریها شناسایی کرد. او
نخستین کسسی است که مشخصه های بیماری مننژیت را شرح داد. علاوه بر ان وی
جزئیات قسمتهای چشم را تشریح کرد. ابن سینا در اصفهان پزشک علاءالدوله شد و
زمانی که همراه لشگریان این پادشان برای تسخیر همدان می رفت مریض شد و در
گذشت. سر انجام آرامگاه او در همدان یکی از دیدنیهای جالب جهانگردان شد.
پس از فوت ابن سینا آثارش به زبان لاتین ترجمه شد و برای اندیشمندان
اروپایی قابل استفاده گردید. از کتابهای او به عنوان کتابهای مرجع برای مدت
چهار قرن در مدارس پزشکی استفاده می شد. در ظرف 50 سال پس از اختراع چاپ,
کتاب قانون پزشکی او 15 بار تجدید چاپ شد. هنوز برنامه درمانی او پایه
آزمایشهای بالینی جدید از تاثیر داروهاست. او نشان داد دارویی که برای
معالجه بیماری یک نفر موثر است می تواند برای همه یا بسیاری از افرادی که
به همان درد مبتلا هستند موثر باشد و آزمایشهایی که روی حیوانات ثورت می
گیرد نمی تواند به تنهایی تاییدی برا اثر آنها بر انسان باشد.
