زندگاني حضرت زهرا(س)

شعر خوانی حضرت علی(ع) در فراق حضضرت فاطمه(س)

در ديوان منسوب به على عليه السلام آمده است كه در فراق فاطمه عليهاالسلام اين شعر را سروده در حالى كه دورى فاطمه تب كرده بود :

و ان حياتى منك يا بنت اءحمد

باظهار ما اءخفيته لشديد

و لكن لامرالله تعنو رقابنا

و ليس على اءمر الا له جليد

اءتصرعنى الحمى لديك و اءشتكى

اليك و ما لى فى الرجال نديد

اصر على صبر و اءقوى على منى

اذا صبر خوار الرجال نديد

و فى هذه الحمى دليل بانها

لموت البرايا قائد و بريد
- حقا كه زندگى من بعد از تو اى دختر احمد به آشكارنمودن چيزى كه مخفى كرده ام سخت است
- ولى گردنهاى ما براى تقدير خداوند فروتنى مى كند و براى انجام امر او هيچ عملى سخت نخواهد بود
- آيا تب مرا از پاى مى اندازد و به شكايت وامى دارد، در صورتى كه در ميان مردان نظير من وجود ندارد
- من صبر مى كنم و به حاجت خويشتن نايل و پيروز مى شوم آن هنگام كه بسيار بعيد است صبر بتواند مردان را سست نمايد
- اين تب علامت و دليلى است و در آن براى مرگ و موت مردم يك نوع نشانه و قاصدى است .