عاشورائیان

مجروحيتش را هم پنهان مي كرد!
به شدت از ريا بيزاري مي جست به طوري كه حتي مجروح شدنش را هم پنهان مي كرد.
هنگامي كه دست راستش مجروح شده بود و درون آن ميله اي كار گذاشته بودند كه دو سر آن بيرون بود، به زيارت حضرت علي بن موسي الرضا(ع) مشرف شديم كه در شلوغي حرم مطهر به او گفتم: چون حرم شلوغ و ممكن است ميله ها به بدن يا لباس مردم گير كند و دستت درد بيايد دستت را بالا بگير.
حسين در پاسخ گفت: دستم را بالا نگه دارم كه بگويند مجروح جنگي است؟ نه من اين كار را نمي كنم. او اغلب دست مجروحش را زير لباس پنهان مي كرد تا كسي متوجه نشود.
به نقل از مادر شهيد غلام حسين بسطامي
غلام حسين در روز 23 ارديبهشت ماه سال 1338 ديده به جهان هستي گشود و در شهرستان شاهرود بزرگ شد. هفت ساله بود كه به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا أخذ مدرك ديپلم ادامه داد. ورود غلام حسين به دانشگاه مصادف با اوج گيري نهضت اسلامي ملت به رهبري امام خميني (ره) بود. او در تظاهرات و مبارزه عليه رژيم شركت فعال داشت.
پس از پيروزي انقلاب و صدور فرمان امام (ره) مبني بر تشكيل بسيج، جهت پاك سازي كردستان و خصوصاً شهر پاوه، با تعدادي از دوستانش به منطقه كردستان رفت و در آبان ماه 1358 به همراه ساير دانشجويان مسلمان پيرو خط امام(ره) لانه جاسوسي آمريكا و منبع فساد و توطئه را تسخير كرد. او در تاريخ (31/2/1360) از ناحيه دست مجروح و در تاريخ (27/6/1360) مسئول رساندن تداركات به خطوط عملياتي شد. پس از عمليات طريق القدس (فتح بستان) از ناحيه سينه جراحت پيدا كرد و پس از مدتي فرماندهي سپاه سوسنگرد به ايشان واگذار شد؛ اما او به دليل علاقه به حضور مداوم در جبهه از سمت خود در خردادماه سال 1361 استعفا داد و خود را براي شركت در عمليات رمضان آماده كرد. حسين در قسمت مهندسي رزمي قرارگاه خاتم الانبياء(ص) در قسمت راه سازي مشغول به خدمت بود و در جريان والفجر يك مسئوليت مهندسي رزمي تيپ سيدالشهداء(ع) را به عهده گرفت و پس از اتمام حمله جهت احداث جاده حساسي به منطقه تپه دوقلو (جنوب فكه) فرستاده شد و در تاريخ (7/2/1362) در سن 24 سالگي به بيكران آسمان بال گشود.