عاشورائیان

از پورياي خراسان تا پورياي كرمانشاه!

روزي مسعود به منظور ديدار برادر خود «احدالله» مسافرتي به زابل داشت كه مقارن با برگزاري مسابقه كشتي بود. مسئولان ورزشي مسابقه وقتي از حضور مسعود در شهر خود باخبر شدند، به خاطر شهرتش از وي دعوت مي كنند به عنوان ميهمان در اين مسابقات كشتي بگيرد و مسعود نيز با كمال متانت قبول مي كند. وقتي جهت مسابقه با كشتي گير حريف مواجه مي شود، متوجه سن و سال بيشتر او شده و دگرگون مي شود. همه منتظر هنرنمايي او هستند؛ اما با شگفتي بسيار شاهد يك كشتي ضعيف و غيرطبيعي از او در برابر حريف مبتدي مي شوند و در نهايت، او كشتي را به گونه اي مصلحتي به حريف واگذار مي كند. همه از اين اقدام مسعود متعجب و مبهوت مي شوند. اما مسعود همچنان شادمان و مسرور بود. بعد از كشتي همه از او علت اين كار را مي پرسند اما مسعود علت اصلي را پنهان مي كند و اظهار مي كند كه حريفش قوي تر بوده است. بعد از مدتي از او در رابطه با علت باختنش پرسيدم. او قول گرفت كه اين راز بين خودمان بماند و سپس گفت: «هنگامي كه مشغول كشتي با حريف بودم، چشمم به كودكي افتاد كه در كنار تشك كشتي و در بين جمعيت نشسته بود و با شور و شوق پدرش را تشويق مي كرد و خيلي مشتاق برنده شدن پدرش بود. در يك لحظه به خودم آمدم و آن اميد و عشقي را كه در چشمان آن بچه معصوم موج مي زد بر برد خود ترجيح دادم و كشتي را واگذار كردم.»
به نقل از برادر شهيد مسعود دارابي
مسعود در ارديبهشت ماه سال 1342 در شهرستان هرسين ديده به جهان گشود. هفت ساله بود كه به مدرسه رفت و پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، با ورود به دوره راهنمايي همزمان با امر تحصيل قدم به دنياي پرشكوه ورزش نهاد و به زودي به فنون كشتي مسلط گشت و موفق شد مدال طلاي قهرماني را از همسالان خويش بربايد. سال 1359 به پادگان خضر مراجعه كرد و مشغول آموزش نظامي شد و پس از اتمام دوره به جمع بسيجيان هرسين پيوست و همراه كاروان لبيك يا امام(ره) در سال 1361 عازم خطوط مقدم رزم شد. مسعود پس از سال 2631 مدتي به منظور تداوم تحصيلات خويش به هرسين بازگشت اما روحيه پرشور و غوغاي او آرام و قرار از درياي متلاطم درونش برگرفته بود؛ سال 1366 فرماندهي گردان حمزه سيدالشهدا(ع) را پذيرفت و در عمليات نصر7 حماسه اي پرشكوه آفريد. تا اين كه سرانجام در روز22 مردادماه سال 1366 بر اثر اصابت تركش به سينه اش در سن24 سالگي به شهادت رسيد.