فیبر نوری
بعد از اختراع لیزر در سال 1960 میلادی، ایده بكارگیری فیبر نوری برای انتقال اطلاعات شكل گرفت .خبر ساخت اولین فیبر نوری در سال 1966 همزمان در انگلیس و فرانسه با تضعیفی برابر با اعلام شد كه عملا درانتقال اطلاعات مخابراتی قابل استفاده نبود تا اینكه در سال 1976 با كوشش فراوان محققین تلفات فیبر نوری تولیدی شدیدا كاهش داده شد و به مقدار رسید كه قابل ملاحظه با سیم های كوكسیكال مورد استفاده در شبكه مخابرات بود.
در ایران در اوایل دهه 60 ، فعالیت های تحقیقاتی در زمینه فیبر نوری در مركز تحقیقات منجر به تاسیس مجتمع تولید فیبر نوری در پونك تهران گردیدو عملا در سال 1373 تولید فیبرنوری با ظرفیت 50.000 كیلومتر در سل در ایران آغاز شد.فعالیت استفاده از كابل های نوری در دیگر شهرهای بزرگ ایران شروع شد تا در آینده نزدیك از طریق یك شبكه ملی مخابرات نوری به هم متصل شوند.
فیبرنوری یك موجبر استوانه ای از جنس شیشه (یا پلاستیك) كه دو ناحیه مغزی وغلاف با ضریب شكست متفاوت ودولایه پوششی اولیه وثانویه پلاستیكی تشكیل شده است . بر اساس قانون اسنل برای انتشار نور در فیبر نوری شرط : می بایست برقرار باشد كه به ترتیب ضریب شكست های مغزی و غلاف هستند . انتشار نور تحت تاثیر عواملی ذاتی و اكتسابی ذچار تضعیف می شود. این عوامل عمدتا ناشی از جذب ماورای بنفش ، جذب مادون قرمز ،پراكندگی رایلی، خمش و فشارهای مكانیكی بر آنها هستند . منحنی تغییرات تضعیف برحسب طول موج در شكل زیر نشا ن داده شده است.
فیبر نوری1
