پاسخ به:مناظرات علما و بزرگان شيعه فارسي
یک شنبه 1 خرداد 1390 9:46 PM
امامت امام علی(ع) و رسالت پیامبر(ص)
مناظره
عالم شيعي با نويسنده وهابي
|
یكی از كالاهای ارزان كه در عربستان سعودی از چپ و راست
شنیده می‌شود، لفظ «شرك» است، «هیئت آمرین به معروف» آن كشور، با كوچكترین
دستاویزی، اتّهام شرك را بر مؤمنان روا می‌دارند، كه گوئی در «قوطی» آن‌ها، جز شرك
فروشی و اتّهام به شرك چیز دیگری وجود ندارد، آن‌ها تنها به لفظ و درگیری لفظی به
افراد، اكتفا نمی‌كنند، بلكه كتاب‌های شیعه را كه محقّقین اسلام نوشته‌اند نیز آماج
تیرهای تهمت خود قرار می‌دهند، به عنوان نمونه:
در یكی از كتاب‌های استاد فقید
شیخ محمّد‌حسین مظفّر(ره) (از محققین و علمای شیعه) این عبارت آمده است:
«فَكانت الدَّعْوَهُ لَلتَّشیّع لاَبِی‌الحَسَنِ عَلَیْهِ السَّلامُ مِنْ
صاحِبِ الرِّسالَهِ تَمْشی مِنْهُ جَنباً لِجَنْبٍ مَعَ الدَّعْوهِ
لَلشَّهادَتَیْنِ : دعوت به پیروی از ابوالحسن علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ دوشادوش دعوت
به توحید خدا و رسالت پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ پیش می‌رفت».
یكی از
نویسندگان وهّابی در كتابی به نام «الشّیعه و التَّشیّع» كه در عربستان سعودی، چاپ
و منتشر شده، بر اثر كج‌فهمی (یا خود را به كج‌فهمی زدن) از عبارت فوق چنین نتیجه
گرفته و می‌گوید:
«ان النبیّ حسب دعوی المظفّری كان یجعل علیاً شریكاً لَهُ فی
نبوّته و رسالته : پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ مطابق گفتار مظفّر، علی‌ـ‌علیه
السّلام‌ـ را شریك نبوّت و رسالت خود قرار می‌داد»[1].
مناظره ما با نویسنده مذكور:
اگر این نویسنده
وهّابی، اسیر هوی و هوس نبود و خود را به وهّابیان نمی‌فروخت، و اگر از الفبای
عقائد شیعه آگاه بود، چنین اعتراض خنده‌آور و مغرضانه‌ای، به نویسنده محقّق شیعه
(استاد مظفّر) نمی‌كرد.
اگر چنین عبارتی، دعوت به شرك یا شركت در رسالت است،
قبل از او خود قرآن این كار را انجام نمی‌داد،زیرا در قرآن آیه 5 سوره نساء
می‌خوانیم:
«اَطِیْعُوا اللهَ وَ اَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الاْمْرِ
مِنْكُمْ : اطاعت كنید خدا را و اطاعت كنید رسول خدا و صاحبان امر از خودتان را»
در این آیه جمله «اُولِی الاَمْرِ» در كنار اطاعت خدا و رسولش، آورده شده است،
با توجّه به این‌كه به اعتراف همگان، علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ از مصادیق روشن «اولی
الامر» است.
حال آیا ممكن است كه بگوئیم: رسول خداـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ با
خواندن این آیه به جای دعوت به توحید، دعوت به شرك و دوگانگی نموده است؟!
امّا
در مورد، دوش به دوش بودن دعوت به رسالت با دعوت به امامت امام علی‌ـ‌علیه
السّلام‌ـ، این یك موضوع قطعی است و معنی آن، ابلاغ مقام امامت حضرت علی‌ـ‌علیه
السّلام‌ـ بعد از پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ است، و پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه
وآله‌ـ در فرصت‌های مناسب، همان‌گونه كه مردم را به توحید و رسالت خود، دعوت
می‌نمود، موضوع امامت علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ بعد از خود را نیز به مردم ابلاغ
می‌كرد، و این هیچ ربطی به شرك با شركت در رسالت ندارد.
توضیح این‌كه: هنگامی
آیه 214 شعراء نازل شد كه:
«وَ اَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الاقْرَبِینَ : خویشاوندان
نزدیكت را انذار كن»
پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ بستگان خود را به مجلس
خود دعوت كرد، و در آن مجلس، نبوّت خود را اعلام نمود، آن‌گاه افزود:
«فَاَیُّكُمْ یُوازِرنی عَلی هذا الاَمْرِ عَلی اَنْ یَكُونَ اَخِی وَ وَصِیِّی
وَ خَلِیفَتِی فِیكُمْ : كدام یك از شما مرا بر این كار كمك می‌كند، تا برادر و وصی
و جانشین من در میان شما باشد».
در این هنگام كسی، جز علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ
برنخاست و پیامبر ـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ پس از دو بار تكرار و نشنیدن پاسخ از
كسی، جز از علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ فرمود:
«اِنَّ هذا اَخِی وَ وَصِیّی وَ
خَلِیفَتِی فِیكُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَ اَطِیعُوهْ : این برادر و وصیّ و جانشین من
در میان شما است، سخن او را بشنوید، و از او اطاعت كنید».[2]
شیعه به حكم این تاریخ می‌گوید، پیامبرـ‌صلّی اللّه
علیه وآله‌ـ در همان هنگام كه مأمور دعوت به توحید و دعوت به رسالت خود گردید،
مأمور دعوت به خلافت علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ نیز شد.
آیا در این صورت صحیح است كه
بگوئیم؛ شیعه می‌گوید:
پیامبرـ‌صلّی اللّه علیه وآله‌ـ مأمور بود، كه
علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ را شریك نبوّت و رسالت خود سازد؟ آیا دعوت به خلافت
علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ آن هم پس از مرگ، به معنی دعوت به نبوّت و رسالت است؟[3] آیا دوش به دوش بودن دعوت به نبوّت،
با دعوت به امامت علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ بعد از رحلت پیامبر ـ‌صلّی اللّه علیه
وآله‌ـ، یعنی شركت دادن علی‌ـ‌علیه السّلام‌ـ در اصل رسالت و نبوّت؟!!
[1] . الشیّعه والتشیّع، ص 20.
[2] . این حدیث كه به حدیث «یوم‌الانذار»
معروف است، مدارك متعددی دارد از جمله: تاریخ طبری، ج 2، ص 63 ـ تاریخ ابن اثیر، ج
2 ـ تاریخ ابوالفداء، ج 1 و ... (توضیح بیشتر در كتاب احقاق‌الحقّ، ج 4، ص 62 به
بعد).
[3] . اقتباس از كتاب آئین
وهّابیت، ص 12 تا 14. |
الوهابية في الميزان، نشر جامعه مدرسين ص 20 |
|
|
|
|
|
|
|
مدیر تالار مهدویت
مدیر تالار فلسفه و کلام
id l4i: hoosianp_rasekhoon
mail yahoo: hoosianp@yahoo.com
ان الوصول الی الله سفر لا یدرک الی بامتطاء الیل
رسیدن به لقاء پروردگار میسور نیست مگر با درک نشاهه شب
